Met Paniek op de Atlantische Oceaan schreef Lewis Trondheim een paar jaar geleden een doldwaas Robbedoes-verhaal. Maar hij was hiermee niet aan zijn proefstuk toe. Al in 2003 stak hij het konijn Kobijn in een rood piccolopak. De Deeltjesversneller is nu eindelijk ook in het Nederlands te lezen.

Dat Kobijn een bijzondere reeks is, wisten we al. Bijna elk verhaal speelt zich af in een ander universum en Lewis Trondheim jongleert jolig met verschillende genres. In De Deeltjesversneller komt de persiflage aan de beurt. Eigenlijk wilde Trondheim een verhaal schrijven voor de reguliere Robbedoes-reeks, maar uitgeverij Dupuis zag dit toen niet zitten. Vandaar dat hij het scenario maar gebruikte voor een nieuw ongelooflijk avontuur van Kobijn.

"Seinfeld met diertjes" hebben we Kobijn al treffend horen omschrijven. Maar in De Deeltjesversneller is er weinig tijd voor neurotische en filosofische bespiegelingen over de gewone dingen des levens. Tijdens een bezoek aan een juwelenwinkel zijn Robbedoes en Kwabbernoot getuige van een raadselachtige diefstal. Van de ene seconde op de andere zijn alle sieraden uit de winkel verdwenen. Het onafscheidelijke duo probeert te achterhalen wie achter deze roof zit.

Onverklaarbare voorvallen, bizarre uitvindingen en de onvermijdelijke slechterik, alle typische elementen uit de Robbedoes-reeks komen aan bod. Inclusief blitse sportwagens, de Kwabberhefschroef en de eigenwijze opmerkingen van Spip, voor de gelegenheid geen eekhoorn, maar net als Kobijn een konijn. Helaas is er geen spoor van de graaf van Rommelgem, Zwendel, IJzerlijm, laat staan de Marsupilami. We moeten het doen met een cameo van Juffrouw Jannie en Pruimpit. Veel stelt het scenario van De Deeltjesversneller eigenlijk niet voor (maar eerlijk gezegd deden de twee laatste Robbedoes-albums op scenario van Fabien Vehlmann dit ook niet). Het is een wilde opeenvolging van achtervolgingen, inbraken en confrontaties. Maar door de dwaze dialogen, de onnozele situatiehumor en die heerlijk eenvoudige en naïeve tekenstijl hebben wij ons weer kostelijk geamuseerd.

Enig minpunt vinden we dat Robbedoes in de gedaante van Kobijn eigenlijk de karaktertrekken heeft van Kwabbernoot: impulsief, onhandig en onvoorzichtig. Terwijl Kwabbernoot, gespeeld door een eend, wat bedachtzamer is.

Met De Deeltjesversneller zijn alle albums van De Ongelofelijke Avonturen van Kobijn in het Nederlands verschenen. Wat rest zijn vier delen van het meer autobiografische De Ongelofelijke Avonturen zonder Kobijn. Een bepaald personage zal daarin niet meespelen, maar we verklappen lekker nog niet om wie het gaat.