Ergens in de late middeleeuwen wordt de Duitse stad Hamelen belegerd door miljoenen ratten. De kleine wezentjes worden met de dag driester en er vallen doden. Tijd om er iets aan te doen dus. Een illustere rattenvanger wordt door de stad aangetrokken om de bedreiging het hoofd te bieden. De volledige stadsraad valt haast achterover van de prijs die de rattenvanger vraagt. Er wordt echter een akkoord gesloten. Wanneer naderhand deze overeenkomst niet nagekomen wordt, lokt de rattenvanger alle kinderen met zich mee. Allemaal? Nee, want de invalide Helmut kan niet stappen, en Eva zit vastgeketend op het dorpsplein nadat ze van huis weggelopen was en beticht wordt van bezetenheid van de duivel.

Het verhaal van de rattenvanger wordt deels verteld door de oude Helmut, die samen met Eva de magische gebeurtenissen overleefde. De lezer is getuige van het pure verhaal van de rattenvanger, gecombineerd met het bijgeloof van de middeleeuwen. De vaart zit er stevig in en het verhaal blijft boeien, ook al kent de lezer dit maar al te goed. Qua sfeerschepping deed deze strip ons meermaals denken aan een François Bourgeon, het grote voorbeeld van André Houot. Ook het tekenwerk en de inkleuring doen meermaals aan Bourgeon denken. Aan bovenstaande vergelijking dienen we trouwens toe te voegen dat Houot het er niet slecht vanaf brengt. Integendeel, we werden meermaals van de sokken geblazen door het gedetailleerde en dynamische tekenwerk.

Een mooie strip voor de ervaren striplezer, of een ideale manier om de stripleek kennis te laten maken met de negende kunst. De Rattenvanger van Hamelen brengt een bekend verhaal op een sterke, verfrissende wijze.