We hebben er twee jaar op moeten wachten, maar nu is dan eindelijk het voorlopig laatste deel verschenen van Yves Swolfs' meesterlijke reeks Legende. Het verhaal begint met het voorgenomen huwelijk tussen Tristan van Halsburgs zus Humbeline en Aeolus, de zoon van de boosaardige magister Milos Shaggan. Tristan en zijn vrienden vinden een bondgenoot in Alexander, de zoon van graaf Von Hohenlandt. Toevallig heeft Shaggan nog een oude rekening te vereffenen met een van de inwoners van Hohenlandt, Hij besluit daarom om samen met Aeolus en baron Kurtz voor eens en altijd af te rekenen met het graafschap Hohenlandt.

Pas in dit vijfde album schotelt Swolfs ons eindelijk actiescènes voor met Tristan in de hoofdrol. In de vorige vier albums werden vooral het levensverhaal van Tristan en de boosaardige plannen van Shaggan uit de doeken gedaan. En dat is ook van de weinige punten van kritiek op Swolfs. Hij neemt lang de tijd om alles te vertellen en iedereen zijn plaats te geven in het verhaal. Maar als het moment suprême eindelijk daar is, is het ook zo weer voorbij. Een gemiste kans. Als Swolfs ervoor had gekozen om de finale in twee delen te vertellen, had niemand dat erg gevonden want het was weer ouderwets genieten met dit album.

De tekeningen van Swolfs zijn een lust voor het oog. De man is beslist een van de beste tekenaars van het moment. En het feit dat hij ook hele goede verhalen kan vertellen, maakt hem tot een van de grootmeesters van de negende kunst. Ook zijn vrouw Sophie verstaat haar vak als inkleurster.

Het kasteel van Halsburg heeft overigens een ding gemeen met het wereldberoemde kasteel van Doornroosje uit de Disney-tekenfilm. Beiden zijn gebaseerd op het bekendste kasteel van Duitsland, en misschien wel van de hele wereld: Schloss Neuschwanstein.