Tegenwoordig betekent haast elke nieuwe uitgave van De Kiekeboes de aanleiding voor een mediaevenement. Bij de verschijning van deel 129, Grof Wild, waren dubbelinterviews met Pieter Aspe aan de orde. Merho had Aspes gelijknamige novelle gelezen en zag daarin een geschikte leidraad voor een verhaal met de Kiekeboes, mits wat aanpassingen want De Kiekeboes wringen zich niet zomaar in andermans formules.

Marcel en Charlotte willen het ervan nemen in een chaletje in de Ardennen. Om haar tweede huwelijksreis spannender te maken, schakelt ze Fanny in om stoere kerels te ronselen die hen zogezegd komen bedreigen. Door een misverstand raken de tortelduifjes werkelijk slaags met een kwaaie motorbende. Terwijl Marcel zijn best doet zich te verweren, loopt Charlotte botergeil rond want ze meent nog steeds met fake criminelen vandoen te hebben. De manier waarop zij de bendeleden hardhandig aanpakt, dwingt dan weer respect af bij de stoere jongens. "Wat een wijf" indeed.

Nou, 't was alweer een tijd geleden dat we Charlotte nog eens in een glansrol hebben gezien. Ondanks de vrijgevochten avontuurtjes in Het Lot van Charlotte en De Een Zijn Dood kwam ze sindsdien nog maar zelden op het voorplan. De lezers willen nu eenmaal liever Fanny en haar paps het voortouw nemen. Van wie Fanny haar schoonheid heeft, wordt nochtans wel duidelijk in dit album. Flashbacks uit Marcels en Charlottes gezamenlijke leven tonen haar als een sexy meid. Charlottes somtijds vurige temperament heeft zij dan weer van haar moeder, die Marcel onheus "De Draak" noemt. Als er één belsuit kan getrokken worden uit dit album, dan is het wel dat de passie nog steeds laait tussen Marcel en Charlotte. Fanny en Konstantinopel mogen het weten: hun ouders are still doing it.

In ons project Schrijvers over Strips — waar Merho tenvolle van genoot — dook De Kiekeboes vaak op als een favoriete stripreeks, ofwel gedecideerd ofwel schoorvoetend ofwel als guilty pleasure. Met Grof Wild schurkte Merho voor een keer zelf tegen de literatuur aan. Naar aanleiding van de 'verstripping' van Grof Wild werd Aspes originele novelle heruitgebracht op liggend formaat met ook nog eens de stripversie erbij in zwart-wit. Bonuspagina's verzamelen een resem schetsen. Dat Merho in de eerste plaats een stripmaker is, kan je wel merken. Een typisch Merho-grapje om Fanny's rokende vriendje eventjes buiten de stripkaders zijn sigaretje te laten roken, is een verfissende vondst die Merho niet laat liggen. Dit is geen gemakzuchgtig verstripte literatuur., het is een gehele eigen versie van het oorspronkelijke verhaal. En toch voelden we tijdens het lezen dat er een lichtjes andere toon wordt aangeslagen. Het is net iets stouter dan gewoonlijk. Of ligt dat nu toch alleen aan Charlottes geile gedrag?

Merho beweert dat hij niet zoveel heeft met muziek. Nochtans zien we doorheen de reeks een weergave van actuele muzikale evoluties. Zij het van een poster van Saturday Night Fever op de slaapkamer van Fanny eind jaren 1970 over Vlaamse schlagers tot het bezoeken van dancings door Fanny en haar vriendinnen. Het SS Syndroom is een en al muziek. Leon Van der Neffe doet mee aan een Elvis-imitatiewedstrijd in een verhaallijn die je als bonus krijgt bovenop de meer ter zake doende verhaallijnen. Konstantinopel ontwikkelt zijn eigen hardcoremuziek Nopelcore, maar kan die enkel vermomd met een onnozel hondenmasker afspelen op een hardcoreparty door een beroep te doen op Moemoe. Zij beleeft een tweede jeugd en gaat voluit voor een verregaande restyling. DJ Moo Moo is in the house (en sta liefst niet stil bij de string die ze draagt!). Ze is gebaseerd op de Britse plaatjes draaiende oma DJ Mama Rock. Even authentiek is het bestaan van 'oorwurmen', liedjes die zodanig blijven hangen dat je er een hele dag mee in je hoofd kan rondlopen. Onlangs is daar nog een wetenschappelike studie over gepubliceerd. Merho was daar al langer mee vertrouwd en bouwt er het hoofdverhaal op.

Een componist heeft een systeem ontwikkeld om van een song een hit te maken, een oorwurm. Die komt goed van pas voor het zangeresje Elodie Melody wiens carrière in een dipje zit. Ze wordt geherlanceerd als Hello Di. Fanny en Alanis infiltreren als backing vocalist om inspecteur Sapperdeboere te helpen bij zijn onderzoek naar de malafide manager Francis Toyota Coppola. 't Is een hele verhaalconstructie, maar Merho heeft onderhand een systeem ontwikkeld om ook dit album met grote gretigheid te willen lezen. De Kiekeboes als leeswurm... Enfin, bij deze staan we ook even geheel zinloos stil bij prent 4 op pagina 106... schoon kontje.

Waar we ook even de aandacht op willen vestigen, is Museum K. In het rijtje specials (een quizboek, verzamelde blogberichten, thematische bundelingen, verjaardagsuitgaven,...) vult deze uitgave de reeks op originele wijze aan. Van de honderden knipoogjes naar kunst en cultuur doorheen de reeks zijn er een flink aantal geselecteerd die wat verder worden uitgediept. Je leest meer over het kunstwerk in kwestie en de context die het inneemt in De Kiekeboes. Lekker grote prenten in een supermooie lay-out maken er een aantrekkelijk kijkboek van. Over de kwaliteit van de teksten spreken we ons niet uit want dat zou onbeschaamde zelfpromotie zijn. Toedeloe!