Mis je het hongerige gevoel naar een nieuwe Monster of Death Note? Ben je op zoek naar een manga met een verhaal dat aan je ribben kleeft? Zoek je iets dat meer is dan wat opgeblazen emoties of staalharde actie? Of heb je gewoon zin in een keigoed verhaal? Hebben we nu jouw aandacht vast, waardoor we eindelijk die spanningsopbouwende intro kunnen verlaten en aan de eigenlijke recensie kunnen beginnen?

Ja? JA! Wel lees dan Liar Game. Liar Game is een dertiendelige mangareeks die goochelt met statistiek, logica en bedrog. Meer nog, Liar Game maakt cijfers ongemeen boeiend en verleidelijk. De basisopzet is simpel. De goudeerlijke Nao Kanzaki ontvangt op een dag een pakje met daarin 1 miljoen yen, maar door dit te openen heeft ze de doos van Pandora geopend. Ze is hierdoor gedwongen mee te doen aan het Liar Game Tournament. Het doel van dit toernooi is het geld van je tegenstander te ontfutselen en strontrijk naar buiten te stappen. Verliezers hebben per direct een uitzichtloze schuld aan de Organisatie. Verwacht nu geen moorden of bruut geweld. Neen, Liar Game moet het hebben van hersenkronkels. De Organisatie doet niets liever dan de deelnemers in één ruimte zetten, en hen een simpel spel op te leggen. Een spel dat steeds meer geld kost, en waarvoor je op korte tijd mentaal en intellectueel het onderste uit de kan moet halen. Vergelijk Liar Game gerust met het volgende, eenvoudige kaartspelletje. Je stopt twee kaarten in een zak. Van één kaart is de voorzijde identiek als de achterkant. De andere kaart is een gewone jokerkaart. Het spel is simpel. Je trekt een kaart uit de zak en je draait ze om. Zie je de joker, dan heb je een punt. Zie je opnieuw dezelfde achterkant, dan heeft je tegenstrever een punt. Wie het eerst tien punten heeft, wint. Simpel, hé? Als je denkt dat je 50% kans maakt om dit spel te winnen, dan raden we je aan om heel dringend Liar Game te lezen. Lezers die onmiddellijk beseffen dat de winkans amper 33% is, gaan nog veel plezier beleven aan de andere mindfucking-spelletjes die deze manga rijk is.

In dit derde deeltje heeft Shinobu Kaitani ons goed bij ons nekvel vast. Ondanks het gebrek aan spannende locaties en buitenlucht, zwiert hij zijn tekencamera door de zaal waar de deelnemers opgesloten zitten. Het doemerige, claustrofobisch sfeertje wordt er niet minder op. Kaitani's tekenstijl is zeker niet spectaculair te noemen, maar voor een keer heeft een strip dit niet nodig. De oplichterstruken zijn meer dan voldoende om je hyperalert te houden! In thuisland Japan is Liar Game een van dé mangatitels van de laatste jaren met alle marketing van doen: rollenspelen, tv-series en ja, zelfs een heuse film. Liar Game is er groot. En terecht.

Drie deeltjes, één kerstboom. Wat zijn jouw kansen op dit ultieme geschenk? Wij weten het.