Bij een recent interview met Yann overliepen we met hem een checklijstje met weerkerende elementen in veel van zijn reeksen of albums. Klopt dit ook voor het eerste album van de spin-off Wolvin? Knipoogjes naar andere stripreeksen? Check, er is sprake van de smid Lannfeustson en een goed verborgen knipoogje naar Jean Van Hammes doorbraakstrip Epoxy. Een homoseksueel? Neen, dat taboe is al voorbijgestreefd. Een vleugje nostalgie? Check... hallo, we hebben het hier over een van de succesvolste series die al een rijke geschiedenis achter de rug heeft. Een sterke vrouw in de hoofdrol? Check, alleen gaat het hier om een meisje, even bijdehand als haar pappie die in dit album nergens is te bespeuren tenzij als baby in een flashback en als lijk in een hallucinatie. Ook met haar boog springt ze even gedreven en intelligent om als Thorgal, bijvoorbeeld om uit een valkuil te klimmen waarin ze werd gegooid door pestkoppen uit het dorp. Daarin ligt ook een gewonde wolvin met wie Wolvin na verloop van tijd een band smeedt. Zoals je weet kan Wolvin communiceren met dieren. Het dier blijkt een oude bekende te zijn... Ze blijkt haar leiderspositie kwijt te zijn van haar voormalige roedel wolven. De gemene Raïssa nam haar plaats in. Wolvin voelt zich aangesproken om haar nieuwe vriendin te helpen. Het lot heeft echter nog heel wat voor haar in petto.

Dat Yann weet hoe hij een verhaal moet opbouwen, spanning moet doseren en verrassingen incalculeren, weten we al wel. Dat we zijn naam ooit op een album van Thorgal zouden tegenkomen, hadden we nooit verwacht. In zijn eigen wereldje blijft hij wel trouw aan de voorgeschiedenis van de reeks terwijl de climaxen een en ander op losse schroeven zetten.

Critici kennen al bij voorbaat het antwoord op de vraag of deze spin-off nu wel echt nodig is. Uiteraard niet! In crisistijden zijn bewezen successen een veilige thuishaven waardoor sequels, prequels en spin-offs legio zijn. Niets origineels aan, toch? Ba, er zijn altijd wel facetten van favoriete personages die onderbelicht blijven. In De Werelden van Thorgal worden die verder uitgediept,... dààr heb je je bestaansrecht. Bovendien is dit eerste album van een eerste cyclus in drie delen goed gemaakt. En zoals Grzegorz Rosinski over de tekeningen van Roman Surzhenko opmerkte: "Hij tekent als de 'oude' Rosinski'!" Laten veel fans van de reeks nu net die oude Thorgal missen sinds Rosinski de albums begon te schilderen. Surzhenko doet dat goed, zeer goed zelfs.

Zou de spin-off Wolvin het ook maken als zelfstandige reeks mocht de naam Thorgal er niet aan verbonden zijn en door hetzelfde auteursduo? Wij denken het wel. Het is in alle opzichten een crowd-pleaser.