Ook na zeventien albums bezorgt DirkJan ons nog steeds een lachstuip waar het moeilijk uit te krabbelen is. Zowel in losse strookjesstrips als in aanhoudende grappen in bijvoorbeeld een naturistenkamp of DirkJan als kapelaan in het jaar des heren 1914 of ridder Parcibert in zijn queeste naar de Heilige Graal blijft Mark Retera even sterk. Jazeker, er wordt nog steeds gelachen met Smurfen, kabouters en schoolmeester van Druten, maar de grappen blijven fris, spontaan en goed bedacht.

Deze keer viel ons extra op dat Mark Retera of medewerkers meer zorg hebben besteed aan de decors. Niet dat het per se hoeft want de grappen in drie prentjes dienen enkel ter bevordering van de pointe, maar het onderscheidt zich daardoor wel van andere strookjesstrips. Tussen de auteurs die Retera op het eind bedankt, merkten we ook Vlaming Geinz op. De laatste jaren is hij aan een opmars bezig. Hij levert ook al grappen aan Kim Duchateau voor diens Esther Verkest en die springen er dikwijls uit, soms gaan ze net een stapje verder. Goed voor hem want helaas zijn de tekeningen van Geinz' eigen cartoons niet van die aard om grotere tijdschriften te sieren.

Wie geen genoeg krijgt van DirkJan raden we ook de onlangs bij Uitgeverij Van Gennep verschenen scheurkalender uit met deze keer alleen maar DirkJan-grappen. Het zijn oudere in zwart-wit met toch nog vijftig splinternieuwe grappen. Je kan ze in de loop van 2012 lezen als je elke dag een blaadje afscheurt. Zoveel geduld hebben wij niet, wij lazen ondertussen alle grappen na elkaar. 2012 was snel gepasseerd.