Weinig dialogen, zelden een moment van actie, hoofdstukken van slechts enkele pagina's lang, zelfs de erfgenamen waren verbaasd dat er een tekenaar van plan was om de roman Aan Boord van de Morgenster van Pierre Mac Orlan te verstrippen. Maar het werkt. Van de eerste tot de laatste pagina!

Een oude ex-piraat vertelt in opeenvolgende hoofdstukjes zijn levensverhaal. Het begint op een insurance for xanax kerkhof waar hij een vriendinnetje wurgt omdat het kind weigert haar muisje aan de snotaap te tonen. Eenmaal hij zijn nieuwsgierigheid heeft bevredigd, begint hij te begrijpen dat hij een misdaad heeft begaan... en bovendien krijgt hij geen soep meer van het meisje! Veertien jaar later scheept hij in aan boord van een zeerover in dienst van de Britse kroon. Hij wordt scheepsjongen en moet het harde bestaan het hoofd zien te bieden: kijken, leren en incasseren. Dat doet hij in overvloed want gierende tempeesten, een vracht vrouwen waarvan er eentje met haar engelenstem de matrozen in vervoering brengt (en prompt door de kapitein wordt achtergelaten op een eilandje), een overijverige inquisiteur en andere aardigheden maken zijn leven niet altijd een pretje, maar wel een schoon verhaal van kameraadschap. De avonturen zwijmelen van de ene schat naar het andere magische verschijnsel, tussen bitter realisme en luchtige komedie, net zoals het hele album is opgevat.

De teksten en dialogen zijn een ware lust met veel intrinsieke humor. Door een overdaad aan personages valt het je niet mee om je in te leven met deze of gene personage, maar 't gaat zodanig lekker vooruit dat je er op 't eind een prettige leeservaring hebt opzitten. Riff Reb's, de tekenaar van Sergeï Wladi wiens laatste vertaalde wapenfeit een kortverhaal voor het album SkyDoll Spaceship Collection is, ging te rade bij Patrice Pellerin zoals er wel meer tekenaars doen wanneer ze een zeevaartstrip maken. Ook Hermann en Christophe Blain passeerden al bij de auteur van De Havik. Hoe dan ook voer Riff Reb's zijn eigen koers en die spreekt ons erg aan. De semirealistische stijl wint aan aantrekkelijkheid door getalenteerde inkt- en inkleurtechnieken. Het geheel oogt somber en duister en staat in contrast met de luchtigheid van de vertelling. Niet luchtig in de zin van vrolijk, maar veeleer door het leesgemak en de weinige struikelblokken die je ondervindt om zomaar in alles mee te gaan.

Sterk one-shot dus. Als toemaatje krijg je enkele pagina's met flamboyante schetsen en voorstudies. Wil je er nog een vergelijkend warenonderzoek bij? Als je graag Long John Silver leest, dan kunnen we Aan Boord van de Morgenster zonder de minste twijfel aanraden. Pak het zeker eens vast in de winkel en voel tenminste aan de harde kaft die letterlijk als fluweel anvoelt. Voor je het weet, heb je al een paar hoofdstukken doorbladerd en ben je verkocht.