Na het tweeluik in Rusland verlegde Éric Stalner de actie naar Parijs voor een tweede tweeluik van Ze Waren met Tien. Jean-Baptiste Gratien kom dus dichter in de buurt van de man die hem en zijn lotgenoten in het leger van Napoleon in de steek liet. Toen waren ze met tien, nu zweert het restje overlevenden wraak. Ondertussen zijn er twee verschillende partijen die Jean-Baptiste in het oog houden: een privédetective in opdracht van twee Russische vrouwen en het hoofd van de binnenlandse veiligheidsdiensten Vidocq...

Of het nu Rusland, Parijs of vanaf het volgende tweeluik Corsica is, Stalner voelt zich overal thuis. Met veel zorg voor de decors schept hij een geloofwaardige plaats van actie. De kille inkleuring versterkt de sfeer. Binnen de klassieke gewoontes van het soort strips dat hij maakt, besteedt hij ook veel aandacht aan een zo interessant mogelijke beeldkadrage. Close-ups, halftotalen en grotere overzichtsplaatjes wisselen elkaar in een stevig ritme op. Het verhaal vol afrekeningen is ervoor gemaakt om nergens te lang stil te staan. Eens te meer ontgoochelt Stalner niet.