Hoofdpersonage Simon is van Samaritaanse afkomst. Hij groeide op en werd als lekenrechter opgeleid in Rome. Die functie voert hij nu uit in het door de Romeinen bezette Palestina. Daar wordt hij als een Romein beschouwd door de Joden terwijl de Romeinen hem als een Jood zien. Probeer dan maar eens ongemoeid je werk te doen. In dit confronterende milieu is hij belast met een ondrezoek naar de doodsoorzaak van een lijk dat na een aardbeving in een opslagruimte is gevonden. Het gaat om moord. Door zijn schranderheid komt hij snel op het juiste spoor en dat zint niet iedereen. Geloofsargumenten, politieke en culturele verschillen belemmeren zijn onderzoek, op gevaar van zijn eigen leven. Maar hij is vastberaden, hij moet en zal de moordenaar vinden. Simon heeft bovendien ook zijn middeltjes om schot in de zaak te brengen.

In se is Simon de Samaritaan een detectivestrip. Verleg het decor naar Brussel en laat een Vlaamse speurder bij Walen rondneuzen en de poppen gaan in deze tijden ook wel aan het dansen. De Romeins-Joodse achtergrond maakt deze nieuwe reeks best boeiend, maar de grootste overtuiging komt toch door het detectiveverhaal. Dat staat op eenzelfde niveau als Jerome K. Jerome Bloks. Een grote karakterontwikkeling kent Simon nog niet, dat verwachten we in het volgende deel dat het tweeluik afsluit. In het Frans verscheen daarna nog een afgerond verhaal onder de titel Le Samaritain. Medusa zal alle drie albums vertalen.

Tekenaar Michel Rouge, in een niet een zo ver verleden de tekenaar van Comanche, toont zich als een begaafd realistisch tekenaar. Hij verliest zich niet in een overdaad aan details en de decors zijn sober gehouden. Het ziet er allemaal picobello uit. Er zit een zekere rust in zijn tekeningen die we als aangenaam ervaren. Zijn zoon Corentin verzorgde de heldere en warme inkleuring. De appel valt niet ver van de boom want onlangs publiceerde Medusa van Corentin het eerste deel van de sublieme thriller Milan K., een écht spannende strip. We waren er dol op, en dat geldt ook voor andere recensenten hebben we al gemerkt.