Bibliografie van Eddie de Jong
• De Avonturen van Heinz & Co.
• De Avonturen van Sliske en haar Vriendjes
• Dick Bosch
• Rockin' Belly
Bibliografie van René Windig
• De Avonturen van Heinz & Co.
• De Avonturen van Heinz & Co.
• De Avonturen van Sliske en haar Vriendjes
• De Triomf van het Tekenen
• Dick Bosch
• Rockin' Belly
HEINZ 
de Graphic Novel


Eddie de Jong/RenĂ© Windig • Oog & Blik | De Bezige Bij
144 p. (SC)
Ongenoegen

Dit maakt ons nu eens kwaad, zie. Terwijl we uit de hoek van stripspeciaalzaken steeds meer vernemen dat winkeliers blijven zitten met onverkochte exemplaren van allerlei graphic novels (hun klanten trappen er om uiteenlopende redenen niet meer in), misbruiken de heren René Windig en Eddie de Jong de verzamelnaam voor strips die geacht zijn op een hoger niveau te staan dan de populaire strip. Bij deze uitgave van Heinz komt de toevoeging van de term graphic novel op de cover eropneer dat het een vrijgeleide is voor de schabouwelijke tekeningen. Een losse schetsstijl mag de auteurs dan wel bekoren in andere strips, bij hen oogt het als slordig haastwerk om zo snel mogelijk meer dan honderdveertig pagina's te produceren. Is dit nu pretentieus lezersbedrog of een grap van de auteurs? In het laatste geval betreft het dan wel een duurbetaalde grap op de kap van de lezers, godverdomme. Dit is toch geen artistieke vrijheid? Het is artistieke luiheid. Ze presteerden het trouwens al eens met Beffen-IJf, een spin-off met het lispelende nevenpersonage Sliske (naar Wiske) uit Heinz.

Soit, ons ongenoegen loste gedeeltelijk op dankzij de humor. Heinz is nog steeds Heinz. Hij krijgt een zoon die hij Kleine Bever noemt door toedoen van een dronken indiaan die hij op straat tegenkomt. Zijn lotgevallen passen de auteurs in tussen andere verhalen met andere personages, te beginnen met levende aardappelen die naar de verhalen van René Windig en Eddie de Jong luisteren. De assertieve patatten zijn het niet altijd eens met hun vertellingen en storen het duo als het hen niet langer aanstaat. Vanaf dan vloeit de ene verhaallijn over in de andere om soms weer samen te komen. Daardoor ontstaat een wispelturig verlopend lang verhaal van 144 pagina's. Het ritme van de strookjesstrips zit er nog best in met om de haverklap een climaxje als einde van een grap. De reacties van Heinz zijn de beste. Alleen doodzonde dat het niet allemaal is getekend in de stijl van de originele stroken. Hoe het wel moet, tonen de auteurs zelf aan in de integrale bundelingen die dezer dagen met te grote intervallen bij Oog & Blik | De Bezige Bij verschijnen.

> DAVID STEENHUYSE — juni 2011