In het onderzoekscentrum van Los Alamos hebben professor Gurzman en zijn team het onmogelijke gerealiseerd. Hun kwantumcomputer is erin geslaagd om de geheime code van de bijbel te kraken. In de heilige schrift zitten immers tal van voorspellingen verborgen. Het gros is al uitgekomen, maar enkele van die gecodeerde boodschappen bieden ons een akelig beeld op onze toekomst. De jongste voorspelling die uit de computer kwam gerold, doet de Amerikaanse geheime diensten helemaal tilt slaan. Je zou voor minder: "DNA Heilige Lans / Verloren geheim / Klonen Christus bewijst bestaan God / President Gordon vermoord". Nee, voor de Amerikanen gaat het niet om het klonen van Jezus. Nee, voor hen telt enkel hun president. Gelukkig zijn de voorspellingen flexibel. Als één onderdeel gewijzigd wordt, worden de kaarten herschikt en verandert de voorspelling. Beter of slechter, dat valt nog te bezien. Nu de bijbel het ultieme wapen geworden is, gaat de jacht op de lans die de gekruisigde Christus heeft doorboord in alle hevigheid door. Eén gestolde bloeddruppel ervan volstaat om enkele Jezussen te klonen. Ook de orde van Maria, die speciaal werd opgericht om die klonen de juiste opvoeding te bieden, treedt uit de schaduw. De strijd voor het lichaam van Christus kan nu echt beginnen.

Scenarist Hervé Richez is een man naar ons hart. Nada poespas, nada bladvulling. Zijn verhalen zijn rechtlijnig, zonder al te veel nutteloze nevenverhalen. Toch is deze Messenger een zware brok catholic fantasy. Alsof de duivel hem op de hielen zit, zo snel gebruikt Richez de laatste originele verhaallijnen van dit uitgemolken genre. Soms vergallopeert hij zich wel eens, en moeten we teruggrijpen naar het eerste deel van deze trilogie, maar we vergeven het hem graag. Met de glimlach. Want net zoals tekenaar Mig zien we het komische van dit over the top verhaal in. De sympathieke Fransman, die ooit werkte aan een tekenfilmversie van François Boucqs Fre van der Mugge, trekt nu verrassend een blik geinig smoelwerk open. Maar het werkt! Net die expressieve karikaturale gezichten maken het verhaal verteerbaar. De zachte inkleuring doet de rest. Messenger is dan ook een leuke esotherische thrillerreeks geworden. Een lichtje in de duisternis van het genre.