Door het stelen van een brood belandde Jean Valjean in een gevangenkamp. Voor de wet, in de hoedanigheid van bewaker Javert, telt maar één misdaad om van iemand een msidadiger voor het leven te maken. Negentien jaar later is Valjean op vrije voeten en moet hij noodgedwongen een priester bestelen. Van deze priester krijgt hij een tweede kans en een goede raad. Valjean vestigt zich elders en bouwt onder een andere naam een goede reputate op als bedrijfsleider en burgemeester van een stadje. Toevallig wordt Javert de nieuwe politie-inspecteur van het stadje. Pas wanneer Valjean het leven van een ondergeschikte redt, verraadt hij zich bij Valjean. Maar die kan niets bewijzen. Later onthult Valjean alsnog zijn ware identiteit waneer hij alleen maar goed wilde doen. Strike two, vindt Javert: Valjean is een recidivist. Maar Valjean laat zich niet zomaar vatten. Hij had aan een stervende werkneemster belooft voor haar dochtertje te zorgen die bij de wrede Thénardiers inwoont. Met Javert op zijn hielen probeert Valjean alweer een nieuw bestaan op te bouwen in Parijs. Hij heeft nu alles over voor de bloedmooie Cosette met wie hij een gelukkig leven leidt. Maar de onlusten groeien in de Franse hoofdstad. Valjean en Javert vinden elkaar opnieuw in een ultieme confrontatie. Hebben ze in al die jaren iets geleerd? Loont onwrikbaarheid? Wat is de prijs voor geluk?

Het antwoord op deze vragen ken je vast wel. Les Misérables kende namelijk al tientallen bewerkingen: als films, strips (waaronder eentje door Eddy Paape), tv-reeks, musicals en nu dus ook als een manga. Ondanks het relatief geringe aantal pagina's in vergelijking met de oorspronkelijke roman, weet de tekenaar het verhaal te condenseren naar de essentie. Ook dan nog blijkt hoe sterk het onverwoestbare verhaal van Victor Hugo in al zijn eenvoud wel is. Maar waarom in godsnaam de identiteit van de tekenaar van geen belang is — net zoals alle overige delen in de Graphic Classic-collectie — is ons een vraag. Subliem en consequent getekend is het niet, zijn bewerking overdrijft alle emoties en dramatische wendingen, maar als auteur verdien je toch het minimumrespect om vermeld te worden. Zo hard hoeft hij zich nu ook weer niet te schamen.

Les Misérables is een van onze favoriete verhalen aller tijden. Maar het is er nog nooit van gekomen de oorspronkelijke roman te lezen. Dat geldt net zo goed voor de meerderheid van de andere romanbewerkingen die nog in deze mangacollectie zullen volgen. We voelen ons niet geroepen om onze kennis over literatuur te etaleren, maar dankzij dergelijke bewerkingen kunnen we er wel over meepraten. Goeie verhalen bestaan in onze ogen uit knap geconstrueerde situaties en hoe men daarbij handelt of daarop reageert. Literaire volzinnen of illustraties met summier gevulde tekstballonnen kunnen elk op hun manier deze verhalen overbrengen... vinden wij. Misschien moeten we toch eens de roman in kwestie lezen om ons gelijk te halen of ons ongelijk in te zien. En daar dient Graphic Classic dan weer voor.