Dit tweede deel valt geheel los te lezen van het eerste album. Alleen de setting blijft gelijk: een utopisch stadje waar Russische spionnen verblijven. In Rockstar wordt van de zonden van de Britse rockzanger Pete Simpson misbruik gemaakt om hem te ontvoeren naar het dorpje. Met drugs als lokkertje ontwaakt hij in een beschermde omgeving. Hij wordt er hartelijk ontvangen, hij mag zelfs een optreden verzorgen, maar het mes wordt 'm tegelijk psychologisch op de keel gezet. Pete gaf hen als spion dossiers door, maar die zijn niets waard, vindt men. Er wordt nu onderzocht of hij geen dubbelspel speelt. Pete is in een verwarrende weld terechtgekomen met valse vriendschappen en voorwendsels. Is hij nu een gevangene of niet? Vertrouwt men hem of niet? Helpt men hem of niet?

The Village heeft met de gelijknamige film van M. Night Shyamalan een afgezonderde locatie gemeen waar men zich best amuseert en een gelukkig leven leidt. In de strip is de technologie hypermodern, het komt de bewoners aan niets te kort. Erg veel kom je over deze pleisterplaats, bolwerk of zenuwcentrum evenwel niet te weten. Die onwetendheid staat de psychologische terreur en vooral het spionage/thrilleraspect niet in de weg. Maar echt geven om de personages doe je niet.

Bertrand Marchal hoort tot de nieuwe lichting tekenaars die het klassieke realisme in ere houdt. In onze bespreking van deel 1 werd hij terecht vergeleken met Léo. Vervolgens kon hij effectief aan de slag als tekenaar van Namibia, de opvolger van Kenya. Daarvoor kwijt hij zich nog beter van zijn taak dan in The Village dat sowieso al op niveau is.