In Binnenskamers verwerkt de Nederlandse tekenaar Tim Enthoven persoonlijke herinneringen in een sterk staaltje beeldtaal. Je leert 'm kennen als een teruggetrokken iemand die er een resem vaste gewoontes op nahoudt. Deze worden in stripvorm vertaald naar een reeks repetitieve scènes. Onder de douche voert hij exact honderd handelingen uit die hij allemaal uitbeeldt. Hij heeft zeven onderbroeken voor elke weekdag en een reserve. Minutieus beschrijft hij hoe hij zijn dag beleeft. Wanneer hij wordt opgebeld door ex-klasgenoot Paul van de academie, breekt het zweet hem uit. Hij stemt toe in een afspraak. Paul heeft hem iets op te biechten. Paul is op een nacht naar een prostituee geweest. Tim hoort het aan en vraagt 'm alleen maar uit over hoe de betaling en de volgorde van de acties verliepen. Wat later gaat hij naar een feestje en wordt voorgesteld aan een meisje op wie hij geilt. Wat er daarna gebeurt is zowel inhoudelijk als stilistisch experimenteel te noemen.

Grafisch is Binnenskamers een uitdaging voor de lezers. Interieurs zoals de slaapkamer van Tim worden in doorzicht getekend zodat je steeds een volledig overzicht hebt. Tims wereld met routineuze gedragingen komt daardoor minder introvert over. Wanneer hij het bezoek krijgt van een meisje is de kamer letterlijk te klein. Ook in voorgaande scènes breekt hij buiten de begrenzingen van zijn interieur. Zijn wereld wordt als het ware op twee niveaus, psychologisch en visueel, binnenstebuiten gekeerd. Het geometrische van de interieurs is één zaak, maar Tim staat ook sterk in zijn schoenen bij het tekenen van close-ups waarbij hij vaak niet meer dan enkel het hoofd, zonder de rest van het lichaam, tekent. Knap allemaal.