Gin Fizz, de titel van dit album verwijst naar de bijnaam van de dochter van de Franse president. Sisco, de eigenzinnige geheim agent die voor de Franse president werkt, krijgt in dit deel de ondankbare taak haar lijfwacht te spelen. Ondankbaar omdat Julie, zoals haar echte naam luidt, een losbol is. Zij houdt van uitgaan en feesten met de bijhorende genotsmiddelen zoals veel drank en drugs. Julie is een aantrekkelijke dame, de schandaalpers zit haar op de hielen om compromitterende beelden te schieten. Zij heeft veel vrienden, maar die lijken niet allemaal zuivere bedoelingen te hebben. Sisco hoeft zich duidelijk niet te vervelen. Het wordt echter pas ernstig als het leven van Julie wordt bedreigd. Gin Fizz wordt verplaatst naar een safe house, maar zelfs daar lijkt zij haar leven niet zeker. Scenarist Benec schetst ondertussen op de achtergrond allerlei intriges en politieke spelletjes en het mag duidelijk zijn dat dit alles te maken heeft met de bedreiging van Julie.

De tekenstijl van Thomas Legrain is sterk realistisch. De anatomie van mensen en in het bijzonder van vrouwen heeft hij goed in de vingers. Voor de uitgewerkte decors gebruikt Legrain overduidelijk foto's ter ondersteuning van zijn tekenwerk, maar dat neemt niet weg dat hij toch een hele eigen sfeer creëert. Al met al is het een stijl die wat ons betreft heel goed past bij de snelle en actuele sfeer van de strip.

Met de start van dit tweede tweeluik laten Legrain en Benec zien dat Sisco een waardevolle aanvulling is in het Derde Stroming-fonds van Le Lombard. Dit fonds bewijst volgens ons dat het beeldverhaal heel goed kan concurreren met de vele televisieseries die in dit actie- en thrillergenre over ons worden uitgestort. Wij laten in ieder geval voor deze strip de afstandsbediening op de koffietafel liggen.