Nick Andros, de brave doofstomme jongen met wiens lot we nog het meest zijn begaan, stuit in een verlaten dorp op Tom Cullen, een grote loebas met het verstand van een kind. Op zijn zoektocht naar de oude vrouw in Nicks dromen, besluit hij zich te ontfermen over de zwakzinnige speelvogel. Fietsend op de autosnelwegen moeten ze plots vluchten voor een tornado en schuilen in een stormkelder onder een verlaten boerderij. In het duister ervaart Nick dat hij en Tom niet alleen zijn. De duivel reist met hen mee. Elders zijn er nog meer oude bekenden onderweg. Ze hebben allen dezelfde droom over een oude, zwarte vrouw die meermaals in contact kwam met de Duistere Man. De overlevenden van het verwoestende Kapitein Tripp-virus worden naar haar gezogen. Opnieuw staat het leven van alle personages op het spel. Meer en meer raakt hun lot met elkaar verstrengeld.

Net als in veel andere verhalen van Stephen King kent ook De Beproeving een religieus-christelijke ondertoon. King maakt gretig gebruik van de angst voor het kwade, de dreiging van een demon of duivel. In deel 3 tasten we nog steeds in het duister (en de angstaanjagende scène in de stormkelder maakt dat verschrikkelijk aanwezig) over de Duistere Man. Als tegenwicht grabbelt King ook in de positieve kanten van religie: het geloof. Een aantal personages heeft nog dit om sterkte uit te putten. En 't is nodig ook!

Mike Perkins overgiet zijn tekeningen met veel zwart. Het realisme is om van te watertanden. Geloofwaardig, sfeervol, bijwijlen sexy, ijzersterk van begin tot einde. Zijn bijkomende geluk is dat hij zich kan botvieren op zo'n straf uitgewerkte personages.

Het laatste jaar hebben we wel meer sublieme overlevingsthrillers gelezen (Walking Dead is een toonaangevend voorbeeld) en De Beproeving hoort moeiteloos in de top van de piramide. Stephen Kings originele roman The Stand dateert nochtans meer dan dertig jaar geleden. Als stripbewerking kunnen we geloven dat het nog niets aan impact heeft verloren.