Zestig Vlaamse stripmakers brengen in dit speciale hommagealbum hulde aan de zestigjarige stripreeks van Pom. Dat doen ze door elk op hun beurt op een halve, hoofdzakelijk één pagina of twee pagina's het bekende Vlaamse stripduo en Susan in hun eigen stripwereld te integreren. Zo zien we hoe zij Poms personages grafisch aanpakken. Sommigen proberen het origineel zo trouw mogelijk na te bootsen, maar de meesten geven er een compleet andere draai aan om hen beter te doen passen bij hun eigen personages. Dat levert afwisselend brave versies tot zeer geslaagde interpretaties op. Van Benedict Van Gansbeke, de Vincent-broers, Erik Bongers of Stedho zouden we direct hun Piet Pienter en Bert Bibber-albums New Style kopen mochten ze het fiat van Pom krijgen... wat ondenkbaar is.

Tom Bouden schreef en tekende de aanleiding tot en het slot van het verhaal alhoewel we vinden dat er van een verhalend aspect geen sprake is. De vaste personages van Poms stripreeks komen bij elkaar voor een verjaardagsfeest. Pom is ook uitgenodigd, maar daagt niet op. Uit de zeldzame interviews hebben we nu ook weer geen feestvarken in hem gezien. Door een uitvinding van professor Warwinkel flitsen Piet, Bert en Susan van de ene pagina naar de andere naar telkens een nieuw decor waar ze kennismaken met de striphelden van de zestig deelnemende tekenaars. Al even snel als ze gekomen zijn, vertrekken ze weer. Veel ruimte is er niet om de mengelmoes van personages iets bijzonders te laten beleven. Het wordt dan ook snel vervelend door het gebrek aan een doordacht plot, een boeiende intrige of simpelweg een stevig verhaal. Alle pagina's in Op het Spoor van Pom zijn zelfs onderling inwisselbaar.

Toen de verjaardag van Bollie en Billie werd gevierd in het album Billie Is Verdwenen hadden we de indruk dat André-Paul Duchâteau de opeenvolgende bijdragen van telkens enkele pagina's beter aan elkaar laste met nog steeds een grote auteursvrijheid, al leverde dat ook geen groots album op. Met een pak minder deelnemende auteurs en meer overleg had Op het Spoor van Pom een beter verteld album kunnen opleveren. Toch beseffen we dat dit niet het belangrijkste doel was van de nobele initiatiefnemers. Van cover tot backcover straalt dit album een en al sympathie uit. Als geloofwaardige hommage verzamel je beter zo veel mogelijk auteurs (waardoor wel de afwezigheid van enkele van de allerbekendste Vlaamse striptekenaars opvalt). Bovendien maakt het voorwoord duidelijk dat men ook een kans wilde geven aan beginnende auteurs die het al moeilijk genoeg hebben om ergens te kunnen publiceren. En dan nog, de opbrengst en een bijkomende veiling van de originele tekeningen is bestemd voor het Kinderkankerfonds — een prachtig initiatief! — en dan tellen vormelijke of inhoudelijke bezwaren amper meer, vinden we.