Een van de meest herkenbare namen in comics, vooral omdat hij ook erbuiten een zekere status heeft verworven, is Frank Miller. Ooit startte hij als jonge, onervaren tekenaar voor een titel die op dat moment op het punt stond in de koelkast te verdwijnen. Ongetwijfeld die algemene onverschilligheid voor de titel zorgden ervoor dat hij ook de schrijverstaken mocht overnemen en zo de titel helemaal naar zijn hand kon zetten. Op een korte tijd veranderde de strip van een onopvallende, ondermaatse titel in een van de meest gelauwerde, gesmaakte en veelzijdige heldenverhalen in de Amerikaanse comicswereld. Het gaat natuurlijk om Daredevil. De thema's, personages, situaties en sfeer die Miller hier introduceerde worden nu, een kleine dertig jaar later, nog steeds gretig gebruikt en toegepast door alle schrijvers en tekenaars die sindsdien aan Daredevil hebben gewerkt.

Wie is Daredevil? Toen hij een kleine jongen was, redde Matt Murdock een man die voor een vrachtwagen liep. Het gevolg was dat Matt een radioactief goedje over zich heen kreeg waardoor hij blind werd. Kort daarna bleek wel dat zijn andere zintuigen (en zijn gehoor in het bijzonder) veel beter gingen werken. Hij ontwikkelde ook een soort radarzintuig, een beetje zoals een vleermuis. Omdat hij als kleine jongen geen echte durfal was (wat ze in het Engels een daredevil noemen), nam hij die naam aan toen hij onvermijdelijk (dat ging toen zo) de held van Hell's Kitchen werd, een wijk in New York. Dat verhaal wordt nog veel beter uitgelegd in de voortreffelijke graphic novel Daredevil: The Man without Fear, die helaas niet de keuze was van Nona Arte om als eerste Daredevil-boek uit te geven.

We krijgen in ruil zeker geen zwakker verhaal, maar wel een uitgave die naar iets meer voorgeschiedenis teruggrijpt. Dat gebeurt om dramatische redenen zeker in het begin, wat wel enige voorkennis van de lezer verwacht. Zoals het een goed verhaal betaamt, is het nooit van die mate dat het onleesbaar of onbegrijpelijk wordt. In Wedergeboorte neemt de grote aartsvijand van Daredevil, de Kingpin, een klein stukje informatie in ontvangst waarmee hij eindelijk Daredevil tot op het bot kan kapotmaken zonder echt in zijn buurt te komen. De Kingpin is de baas van de New Yorkse onderwereld, en Daredevil dwarsboomde al veel vaker zijn plannen. Dat is allemaal te lezen in de (onvertaalde) Daredevil-verhalen van Frank Miller. Hier, in Wedergeboorte, komt de Kingpin de geheime identiteit van Daredevil te weten. Die gebruikt hij om de reputatie, het leven en tenslotte ook Matt Murdocks alter ego te ruïneren. Matt, die altijd een beetje op de rand van de waanzin hangt, geraakt er compleet paranoïde en geïsoleerd door. Maar hij bezit wel de waanzin van een vos, dus wie weet kan hij toch zorgen voor zijn eigen 'wedergeboorte'?

Het script is van de bovenste plank, in de stijl die Miller nog verder perfectioneert (en misschien zelfs persifleert) in Sin City, met een heerlijke flair voor auctoriële of interne monologen voor elk van de hoofdpersonages, die elk een heel herkenbare stem krijgen. Hij weet ook precies wanneer iedereen zijn mond moet houden en de tekeningen het werk voor hem doen. Dat levert enkele ongemeen sterke scènes op. De plot verloopt heel strak, met de nodige twists, maar zonder ooit af te wijken van de onvermijdelijke bestemming voor de hele cast.

De tekeningen van David Mazzucchelli zorgen voor het perfecte complement. Hij verleent een heel grimmige realiteit aan het geheel, een creatief realisme dat het verhaal (ondanks elementen als Daredevil als superheld en zelfs een kleine bijrol voor Captain America) heel geloofwaardig laat overkomen.

Ook al is dit verhaal ongeveer 25 jaar oud, zijn er amper elementen die het ook dateren, op het decor na misschien. Wedergeboorte is een prachtig verhaal van manipulatie, verraad en persoonlijke redding.