Sinds Urbanus-tekenaar Willy Linthout zijn persoonlijke ervaringen met de zelfdoding van zijn zoon verwerkte in Jaren van de Olifant heeft hij een ander publiek gevonden. En plots zag ook de pers in hem iemand die iets te vertellen heeft. We hadden 'm andere omstandigheden toegewenst om een nieuwe weg in zijn carrière in te slaan.

In zijn nieuwste reeks Wat Wij Moeten Weten leren we "moedre" kennen, de mater familias van een uitgebreid gezin waartoe ook oude bekende Karel Germonprez uit Jaren van de Olifant en het kortstondige De Leveling behoort. Zoon Valère woont nog bij haar in en besteedt daardoor ook de grootste zorg aan zijn noodlijdende moeder. Hij maakt halfgeslaagde uitvindingen om hun leven wat makkelijker te maken. Zolang moedre naar haar dagelijkse soaps kan kijken, is 't allemaal wel. Een enkele keer schoten we in een lach door de vinding van Valère om een teller te monteren in een ladekast waarin hij een laatste sprankel privacy wil bewaren. Als moedre per ongeluk de lade opent en de teller op 1 springt, is ze zo pienter om daarna nog eens 999 keer de lade te openen zodat de teller opnieuw op 0 springt. Niets aan de hand, maar wat een kostbare energie ging hier aan verloren! Haar dagen zijn geteld.

Een enkele keer haalt Valère verwijtend uit naar zijn broers die maar sporadisch hoeven af te komen. Hij doet dat moederziel alleen aan een tafel waar drie bierflesjes op staan. Doorheen dit eerste album, dat bestaat uit twee hoofdstukken, merk je gestadig hoeveel er wordt gedronken, gezopen zelfs. Een probleem is in de maak. Al zal er eerst besef moeten komen. En dan is er nog "den boek", een bindend element waarvan de werkelijke rol van betekenis pas in volgende hoofdstukken zal ontkiemen.

Wat Wij Moeten Weten ligt in het verlengde van Jaren van de Olifant en De Leveling. Alleen blijft hier op het eerste zicht Het Grote Drama achterwege. De aanleidingen zijn er al wel, in overvloed zelfs. Het is een beetje zoals met de tv-serie De Ronde waarbij om geduld werd verzocht om de reeks week na week te zien groeien. Wat ons nu al opviel is de combinatie van het Vlaamsche gezinsleven met zijn tradities en gewoontes enerzijds en de rare, verborgen kantjes die elk gezin achter zijn façade wel heeft anderzijds.

Na twee hoofdstukken van Wat Wij Moeten Weten rezen er bij ons al veel vermoedens, verwachtingen en vragen. Als overkoepelend verhaal moet het echter nog wat extra vet krijgen. Maken we een nieuwe afspraak na deel 2 voor een nieuwe evaluatie?