Toen Dan Brown enkele jaren geleden de wereld veroverde met zijn De Da Vinci Code, werd hij zowel bejubeld als verguisd omdat hij een literair genre nieuw leven inblies. Sindsdien verschijnen er om de haverklap romans waarin afwijkende Jezus-theorieën, geheimzinnige sektes en de geheime agenda van het Vaticaan centraal staan. Maar lang voordat Dan Brown zich miljonair kon noemen, schreef Didier Convard al een gelijkaardige stripreeks. Het uitgangspunt van zijn De Geheime Driehoek was dat niet Jezus, maar zijn tweelingsbroer Thomas aan het kruis stierf. Jezus zelf zou ergens in een Frans bos begraven liggen. En dit wil het Vaticaan uiteraard geheim houden.

De zevendelige reeks is eigenlijk afgelopen, maar Convard kan er maar geen genoeg van krijgen (en wij eerlijk gezegd ook niet). Het resultaat is een aantal bisnummers. Naast de vierdelige vervolgreeks I.N.R.I., met evenwel andere personages, acht de scenarist de tijd rijp voor een resem echte spin-offs, waarin hij dieper ingaat op enkele hoofdrolspelers uit De Geheime Driehoek. In Hertz komen we te weten hoe de dubieuze advocaat en vrijmetselaar Martin Hertz voor het eerst in aanraking kwam met de Eerste Loge en met het mysterieuze boek Het Testament van de Dwaas. Dit gebeurde in dramatische omstandigheden tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen Hertz nog een broekje was.

Opnieuw doet Convard een beroep op verschillende tekenaars. In tegenstelling tot De Geheime Driehoek, waarin hij de middeleeuwse episodes voor zijn rekening nam, beperkt André Juillard zich deze keer tot de negen bladzijden die zich in het heden afspelen. Het is echter Denis Falque die het grootste gedeelte van Hertz, de verwikkelingen in 1943, in beeld brengt. Beiden houden het op klassieke, maar degelijke en verzorgde tekeningen.

Hertz is een spannende one-shot die echt wel een aanvulling is op De Geheime Driehoek. Een superstrip is het niet — anders had er een flauwe woordspeling zoals 'Megahertz' in de titel gestaan — maar hij benadert wel het niveau van de hoofdreeks. Didier Convard gaat nog een stapje verder dan vervolgreeksen en spin-offs. Zopas verscheen er een (nog onvertaalde) roman van hem die Le Triangle Secret heet, De Geheime Driehoek zonder prentjes dus. Zou hij dan toch jaloers zijn op het succes van Dan Brown?