London, negentiende eeuw. Groot-Brittannië is een wereldrijk, met India als parel op de kroon van koningin Victoria. Om India verder te ontwikkelen zendt de Britse regering functionarissen. Zo wordt Arthur Byle, een ambitieuze jurist naar India gezonden om er zijn plaats in te nemen aan het hooggerechtshof. Hij wordt daarbij vergezeld door zijn echtgenote en hun twee kinderen. Om de kinderen te entertainen wordt beroep gedaan op Percy law, een erkend kindermeisje. Wanneer deze laatste daags voor het vertrek omkomt in een treinongeluk, wordt haar plaats ingenomen door de voortvluchtige Virginia Moore. Zij ziet haar kans om te ontsnappen aan haar grauwe leven en met een propere lei te beginnen in India. Om problemen te voorkomen, geeft ze zichzelf uit als Percy law. Aan boord van de Mystic India kan het avontuur dan ook echt beginnen...

Maryse Charles valt meteen met de deur in huis. De sfeercreatie van deze tweede cyclus is anders. Van het grauwe, beklijvende London met al zijn onrechtvaardigheid en miserie naar het mystieke sprankelende India. Een bocht van honderdtachtig graden in dit eerste deel. Het werkt aanstekelijk en leest lekker weg. Dromerig is een woord dat met betrekking tot Maryse Charles dan wel eens wil vallen. Ook hier is dit zeker het geval. Tussen Twee Werelden is een prequel en dat vinden we als lezer een grote meerwaarde. Er valt zoveel te vertellen over de Britse kolonisatie in India dat het naar ons gevoel haast niet mis kan gaan. Zeker niet met het prachtige tekenwerk van echtgenoot Jean-François Charles. Hoewel de personages in de verschillende reeksen van het echtpaar wel wat van elkaar weg hebben, blijven we met open mond kijken naar de schoonheid van dit alles. Decors, knipogen naar de Indiase cultuur (en een knipoogje naar Manon uit de Zoo-trilogie op pagina 18) en zijn vrije seksuele opvattingen. Wederom: een blij weerzien.