Bibliografie van Andy Riley
• De Terugkeer van de Zelfmoordkonijntjes
• Het Boek van de Alarmerende Uitvindingen
• Het Boek van de Zelfmoordkonijntjes
• Varken!
DE OPKOMST VAN DE ZELFMOORDKONIJNTJES 


Andy Riley • Oog & Blik | De Bezige Bij
160 p. (SC)
Varkensstal en zelfmoordtuigen

De meeste mensen die zich ergeren aan mistoestanden, onbeschoft gedrag of medemensen die hen irriteren kunnen daar dermate over klagen dat ze zelf onuitstaanbaar worden. Zo niet Andy Riley, de auteur van de Zelfmoordkonijntjes. In Varken! springt hij creatief om met ergernissen door in elke cartoon een varken het, euh, varken uit te laten hangen. Zo zie je het dier (nu en dan bijgestaan door al even grote zwijnen als hemzelf) allerlei middelen bedenken om het leven van de mens een moment lang zwaar te verstoren, te verzieken, zuur te maken of een ander synoniem voor het vertonen van wangedrag. Riley doet dat dan nog eens in het kwadraat. Wanneer twee varkens van de zinkende Titanic wegvaren dan laten ze niet alleen niemand toe in hun roeiboot, ze hebben ook nog eens een grote hoeveelheid alcholische dranken meegenomen.

Sommige cartoons vloeien duidelijk voort uit persoonlijke en algemene ervaringen. Het meenemen van meer dan drie kledingstukken naar een pashokje bijvoorbeeld (Varken neemt de hele winkel mee), lange en luidruchtige telefoongesprekken of simpelweg het verkeer zijn aanleidingen voor een grappige cartoon. Het varken dat je in Varken! leert kennen is gulzig, ongegeneerd, arrogant, nors, egoïstisch en speelt ook nog eens vals bij gezelschapspelletjes. Dit is de varkensversie van Benidorm Bastards.

En alsof één varkensstal nog niet voldoende is, bracht Oog & Blik | De Bezige Bij ook een heruitgave van het eerste deel van de Zelfmoordkonijntjes uit samen met het gloednieuwe, extra dikke, derde deel De Opkomst van de Zelfmoordkonijntjes. Andy Riley moet nog maar naar een voorwerp kijken om er een zelfmoordtuig in te zien, al dan niet als onderdeel van een vernuftige constructie met katrollen en/of springveren. Deze cartoonbundel lees je in één ruk uit, de meer dan honderdvijftig cartoons vervelen zeker niet.

Net zoals zowat alle cartoonisten is Andy Riley geen tekenaar die het van zijn tekentalent moet hebben. Helderheid in illustratie moet er duidelijk voor zorgen dat je meteen de situatie begrijpt en wat het gevolg zal zijn. Dat gevolg tekent Riley vaak in een tweede prent of hij maakt er een gag van, maar net zo regelmatig volstaat één enkele prent om te mikken op je gulle lach. En daar slaagt hij tientallen en tientallen keren in. Het witte gebroed staat na enkele jaren afwezigheid weer regelmatig in Humo. Dat betekent een verzekerde verkoop want die konijnen hebben succes, jong!

> DAVID STEENHUYSE — december 2010