Het slot van het tweeluik Lanfeust Odyssey verschijnt nog dit jaar bij Uitgeverij L en daarna neemt de rosse held een sabbatsjaar. Maar in de denkbeeldige Tabel van Arleston heeft het soortelijk gewicht van Trollen van Troy er al een tijdje geleden voor gezorgd dat Lanfeusts koppositie tuimelde. Momenteel ligt het slot van het Trollen van Troy-tweeluik broederlijk naast het slot van de SinBad-trilogie in de winkel.

SinBad is een handelaar in magische voorwerpen en zoals dat heet een avontuurlijke zeeman. De zoektocht naar zijn ware vader staat zo'n beetje centraal. Tijdens zijn zoektocht komt hij in aanvaring met een gestoorde tovenares, een kwaadaadige djinn en een fraaie witte panter waarop hij verliefd wordt... of eigenlijk in de vrouwengedaante waar de panter zich in kan transformeren. In het slotdeel praat hij zich de harem van kalief Al-a-din binnen zodat hij de haren van zijn favoriete echtgenote kan knippen. In ruil voor de harige buit krijgt hij van Ali Baba (die gast met zijn veertig rovers) te horen waar het halssnoer van zijn moeder vandaan komt. Zo krijgen wij halverwege het album al te weten wie SinBads ware vader is. Da's niet zo'n grote verrassing. Daarna wacht hem nog de afrekening met enkele personages die zijn eigen lot onder een gunstiger gesternte brengen. Het einde is mooi, romantisch, poëtisch bijna. Alleen de politieke verwijzing naar het heden had eruit gemogen.

We blijven alle nieuwe albums van Arleston maar toetsen aan de eerste cyclus van Lanfeust van Troy en zijn bijgevolg elke keer ontgoocheld als het aantal grappen onder die maatstaf ligt. Die oneerlijke vergelijking valt steevast nadelig uit voor de nieuwigheden, Trollen van Troy uitgezonderd. Wat dan rest zijn de tekeningen en de intrige. Pierre Alary is afkomstig uit de animatiesector en dat merk je. Zijn personages zijn uiterst beweeglijk, hebben een levendige expressie en zijn lijnvoering is van een grote souplesse. Soms hebben we wel de indruk dat er te veel haast mee is gemoeid. Een aantal snel getrokken, verticale penseellijnen moeten dan bijvoorbeeld een trap voorstellen of enkele goudstukken moeten volstaan om een volumineuzer geheel voor te stellen. Gelukkig kan Alary daarbij vertrouwen op inkleurder Jean-Paul Fernandez om er effectief een gigantische goudschat van te maken. Zijn volgende project is een stripadaptatie van Moby Dick. Geen tweede cyclus dus voor SinBad, het verhaal is uitverteld. Arleston heeft zijn zin gekregen om een oosters-exotisch verhaal te vertellen. Het is geen sprookje uit 1001 Nacht geworden (ook al stamt de oorspronkelijke Sinbad uit die verhalenreeks), maar het teamwerk leverde toch enig vertier op voor de lezer.