Sinds het eerste nummer van de vernieuwde Eppo is Elsje een vaste waarde van het striptijdschrift wat al een veelgeprezen nummer opleverde waarin het brutaaltje op bijna elke pagina van het blad was te zien. Don Lawrence Collection zag alle potentieel van de komische reeks in en is nu de nieuwe uitgever van de strookjesstrips. In Eppo staan enkel gags en kortverhalen. Samen met een herdruk van deel 1 (aangevuld met een extra dossier over de totstandkoming van Elsje) is er nu deze bundel. We weten eigenlijk niet wat we nog moeten toevoegen aan onze eerdere besprekingen van Elsje. Laten we maar stellen dat ook deze vierde bundel het hoge niveau van de eerste drie evenaart.

Grafisch valt wel op dat Gerben Valkema al eens Casper en Hobbes bestudeert om een strookje interessanter uit te werken. Let daarbij op de extra rand rond kaders die is ingekleurd, personages die je in één enkel doorlopend decor een hele grap van normaal drie prentjes ziet belven en het kleurgebruik. Van Peanuts heeft hij een beetje afgekeken om volwassenen niet volledig in beeld te tonen al blijft dat bij Elsje beperkt tot het buiten beeld houden van het gezicht van volwassenen. Het sexy lichaam van Elsjes moeder (per definitie dus een MILF) valt nog in al haar gratie te bewonderen. Deze Amerikaanse elementen gaan hand in hand met oerdegelijke traditionele Franco-Belgische stijlen, die van André Franquin, Jean Roba en Valkema's grote voorbeeld Daan Jippes op kop. Het arsenaal aan gezichtsuitdrukkingen lijkt eindeloos, aan gepaste lichaamsbewegingen besteedt Valkema eveneens alle zorg.

Het originele van Elsje is de grote contradictie tussen de guitige tekenstijl en de vaak gemene uitlatingen van Elsje, een meisje van deze wereld. Ook de situaties die ze ontketent liggen ver weg van de bravere humor van veel andere strookjesstrips. Bankovervallertje spelen bijvoorbeeld eindigt in een cel, drugsdealertje spelen in de combi en een internetvervinding leidt tot een verslaving. De auteurs dollen wel eens met een klaskameraadje in burka, maar die vallen in dezelfde orde als de Burka Babes uit Peter de Wits Sigmund. Het ondertussen samengestelde keurslijf met weerkerende vondsten past ondertussen als gegoten. En de auteurs staan er goed mee.

Als Elsje al niet een van de meest spontane en verfrissende strookjesstrips is van het moment, dan toch wel de best getekende. Klappen met de handjes voor Elsje!