Toevallig verschenen er van Natasja en Yoko Tsuno in dezelfde periode nieuwe avonturen. In de hoogdagen van het stripweekblad Robbedoes waren het heuse coryfeeën. Natasja was Yoko Tsuno een borstlengte voor als een van de eerste stripreeksen waarin een heldin zo prominent de hoofdrol opeist (anders dan bijvoorbeeld de western Comanche en uitgezonderd de nog oudere reeksen Sophie en Snoesje, maar die gaan respectievelijk over een meisje en een muisje). Tegenwoordig verschijnen er nog maar sporadisch nieuwe albums. François Walthéry en Roger Leloup, die het zich kunnen veroorloven om te teren op één enkele serie, nemen er telkens hun tijd voor. Maar rusten op hun lauweren doen ze vooralsnog niet. Oké, er zijn wat bemerkingen, maar als trouwe lezer krijg je nog steeds waar voor je geld. De tekeningen blijven van een hoog niveau. Je merkt bij beide auteurs dat ze met een groter gemak presteren. Walthéry's vette penseellijnen swingen als een sexy buikdanseres terwijl Leloups technische stijl trouw blijft aan zijn vorming bij Hergé en Jacques Martin.

Yoko Tsuno wisselt van verhaal regelmatig af tussen avonturen die zich op de aarde afspelen en tussen de sterren met de Vineanen. In De Dienares van Lucifer komen beide werelden sinds het prille begin van de reeks samen. Het begint allemaal in Schotland waar Yoko de ene oude bekende aan de andere voorstelt. Het contrast tussen de gesofisticeerde Cecilia (uit Prooi en Schaduw) en de soms onbeleefde, recht voor de raapse Emilia (uit De Zevende Code) is groot. Yoko is een ideaal bindmiddel. Cecilia heeft wat gevonden dat Yoko kan interesseren. Daar hoort ook een robot uit de dertiende eeuw bij in een vervallen abdij. Diep onder de grond zijn er nog belangwekkender zaken te zien. En daar komen de Vineanen aan te pas. Voor je het weet wordt het een reünie met Khany, het robotje Myna en Poky. Op de koop toe voegen Paul, Ben en Roosje zich ook nog bij het gezelschap. Dat zijn te veel personages. Wanneer het verhaal echt op dreef begint te komen, is het al bijna gedaan. Of toch niet? Leloup is hier hoogstwaarschijnlijk nog niet over uitverteld.