Toevallig verschenen er van Natasja en Yoko Tsuno in dezelfde periode nieuwe avonturen. In de hoogdagen van het stripweekblad Robbedoes waren het heuse coryfeeën. Natasja was Yoko Tsuno een borstlengte voor als een van de eerste stripreeksen waarin een heldin zo prominent de hoofdrol opeist (anders dan bijvoorbeeld de western Comanche en uitgezonderd de nog oudere reeksen Sophie en Snoesje, maar die gaan respectievelijk over een meisje en een muisje). Tegenwoordig verschijnen er nog maar sporadisch nieuwe albums. François Walthéry en Roger Leloup, die het zich kunnen veroorloven om te teren op één enkele serie, nemen er telkens hun tijd voor. Maar rusten op hun lauweren doen ze vooralsnog niet. Oké, er zijn wat bemerkingen, maar als trouwe lezer krijg je nog steeds waar voor je geld. De tekeningen blijven van een hoog niveau. Je merkt bij beide auteurs dat ze met een groter gemak presteren. Walthéry's vette penseellijnen swingen als een sexy buikdanseres terwijl Leloups technische stijl trouw blijft aan zijn vorming bij Hergé en Jacques Martin.

In beide albums doen een veelvoud aan personages uit vorige albums mee. Natasja's net zo avontuurlijke oma (herlees De Vlucht met de Mona Lisa, De Weddenschap en De Brute Broekjes) heeft wat in de pap te brokken waarvan de gevolgen in het heden, en in Egypte, zijn te merken. Professor Karel en zijn assistent uit De Dertiende Apostel en de schurk Maurice (helemaal naar het voorbeeld van stripauteur Maurice Tillieux) uit Het Metalen Geheugen kruisen het pad van Natasja en de eeuwig onfortuinlijke Walter die als een rode draad het ene na het andere fototoestel kwijtspeelt. Een exotisch vleugje Indiana Jones, flink wat actie, explosies en gevechten, een streepje klassieke humor en wat nostalgische jonge jongensverliefdheid doen de rest. De Blik van het Verleden is geen knaller van een album, maar Walthéry's souplesse en zwierigheid werken aanstekelijk.