We hadden redenen zat om ons eens te wagen aan een onversneden superheldencomic, iets wat we anders eigenlijk helemaal niet doen. Ten eerste bevallen de verfilmingen van diverse comicreeksen ons wel. De hoofdpersonages komen allen voor in dit afgeronde verhaal, wat een tweede reden voor onze lezing is. Met Marvel Zombies begin je namelijk niet aan een cyclus zonder vooropgesteld einde. Bijkomend kennen we het werk van de Brit Sean Phillips (die het eerste deel van Zeven tekende en van wie weldra de vertaling van Criminal verschijnt bij Silvester) en zeker Robert Kirkman die Walking Dead schreef waarvan we erg genoten hebben. Het zombiethema spreekt ons bovendien ook wel aan. Qua hersenloos entertainment telt het plezier voor twee.

En dat plezier biedt Marvel Zombies ons zeker. In een alternatief universum veranderde een lichtflits en een rimpeling in de lucht bijna alle Marvel-superhelden in zombies. Een proloog om dat allemaal uit te leggen, wordt ons ontzegd. Op de eerste pagina's wordt ons wel duidelijk gemaakt dat Magneto (de sterkste van alle mutanten uit de reeks X-Men) gespaard is gebleven van de zombieplaag en zijn gelukte poging om de zombiesuperhelden vast te houden in deze alternatieve dimensie moet bekopen met een peuzelpartij waarvan hij het menu is. Spider-Man, de Hulk, Wolverine, Thor, Nick Fury, Iron Man en vele anderen hebben ondertussen de aarde kaalgevreten. Er loopt hoogstwaarschijnlijk geen levende ziel meer rond. En de zombies hebben honger! Om die te stillen zetten ze hun tanden in alles wat eetbaar lijkt, desnoods in andere zombies. Wanneer Silver Surfer de aarde komt verkennen om deze als voeding te offreren aan zijn chef Galactus neemt het verhaal een andere wending. Kan er dan toch samengewerkt worden? Wie neemt de leiding? En is er dan werkelijk geen enkele superheld die tegenwerking kan bieden?

Enige voorkennis over de superhelden is gewenst. En die voorkennis ontbreekt ons regelmatig, merkten we. Zo begrepen we niet waarom Captain America nu met Colonel wordt aangesproken terwijl er verwezen wordt naar zijn kortstondige presidentschap. We moeten toegeven dat we de superheld die zichzelf kan vergroten niet herkennen, ook T'challa (die een belangrijke rol vervult) is voor ons een onbekende en zo zijn er nog wat zaken die niet al te zwaar doorwegen op het verhaal. Bovenal is dit gewoon dolle fun. Er kan gelachen worden, de dialogen zijn prima, ook de tekeningen vinden we top en het slot is goed gevonden.

Ongecompliceerd is het allemaal wel, straks lezen we steeds vaker comics voor we er erg in hebben. We kijken namelijk al uit naar de vertalingen van Criminal en het vervolg van Walking Dead bij Silvester en aangekondigde vertalingen van Invincible (ook van Kirkman) en Kick-Ass bij de nieuwe Italiaanse uitgeverij Nona Arte die hiermee zijn eerste stappen op de Nederlandstalige markt zet. Welkom!