CYCLOOP 2
De Held
Luc Jacamon + Matz • Casterman
48 p. (SC)
|
|
| Ontspoorde Big Brother |
|
In tegenstelling tot wat de titel laat vermoeden, speelt deze reeks zich niet af in de wereld van de Griekse mythologie. Nee, het verhaalt een soort ultramoderne Big Brother die zich afspeelt in 2054, een jaar waarin niet meer wordt gesproken over het gat in de ozonlaag, over Bush of over Kyoto-normen. Wat er wel nog is: AC Milan aan de top van het voetbalgebeuren en overal ter wereld veel te veel conflicthaarden waar de VN moet gaan blussen. Het ontspoort in die mate dat AC Milan naar derde klasse wordt verbannen wegens een vermeend omkoopschandaal en dat de VN verplicht wordt om zijn voornaamste merk, 'de Blauwhelmen', uit te besteden aan een privéfirma.
En net daar komen de eindjes bij elkaar. Douglas Pistoia, ex-topvoetballer, wordt aangenomen door die bewuste firma, Multicorps Security Inc., om vredessoldaat te gaan spelen. Een interessante nevenbranche van zijn werkgever, is het filmen van zijn 'heldendaden' en de verkoop van de beelden aan de televisiemaatschappijen. Pistoia is immers een idealist, die — ook wel dankzij een flinke dosis geluk — voor de futuristische televisiekijker terug het beeld oproept van Superman, Batman en Vera Mann. Maar wat als die idealist begint te vermoeden dat niet alles is wat het lijkt? Dat er een Big Brother is die hem manipuleert? Wat als hij de hand die hem eten geeft, niet meer vertrouwt? Dan krijgen we een Gevaarlijke Man én een boeiend avontuur!
Jacamon en Matz gooien het in deze reeks over een heel andere boeg dan in hun doorbraakreeksDe Killer. Waar laatstgenoemde nog in de eerste plaats een psychologische thriller was, is dit in de eerste plaats een actiestrip. En hoewel de koelheid van keiharde Killer haaks staat op het Italiaanse temperament van de warme Pistoia, kruipt deze nieuwe reeks veel minder in je hart. Vergelijk het gerust met de wielrenner en de motocrosser: de man op de fiets straalt passie uit, je ziet in zijn ogen de ontreddering of de arrogante zelfzekerheid. De man op de motor steekt elk beetje emotie weg achter zijn helm, waardoor je automatisch minder meeleeft. Zo is het ook voor de Cycloop, niet alleen letterlijk (zijn blik is tijdens zijn missies inderdaad verstopt achter het vizier van zijn camerahelm), maar ook figuurlijk: Pistoia is een stripfiguur die ons niet genoeg inkijk in zijn ziel biedt. Het mag dan wel eigen zijn aan de deelnemers van realityshows dat het — excusez le mot, Betty — lege dozen zijn, als striplezer verwachten we net dat beetje meer: een held met een inhoud, een held die leeft, een held die zoveel meer is dan een helm. En dat is jammer genoeg voor Pistoia niet zo. Nee, geef ons dan maar de keiharde Anderson, zijn ietwat onbehouwen beschermengel.
Gelukkig zijn er ook genoeg parallellen met De Killer te trekken. Het tekenwerk is er nog beter, nog expressiever, zo mogelijk nog unieker op geworden. Ga het er maar op na, Jacamon heeft een heel aparte tekenstijl die je, zeker in het hedendaagse werk, niet vaak terugvindt. Het verhaal is ook zo iets: op het eerste zicht niets speciaals. Het is echter die onderhuidse spanning, dat gevoel dat er elk moment iets kan gebeuren, dat het geheel beklijvend maakt. Elk keer je het blad omslaat, heb je het gevoel dat er iets staat te gebeuren, dat de strijd gaat losbarsten. En dat mag voor ons nog een tijdje duren. En nu maar hopen dat de televisiekijker in 2054 onze éénoog niet naar huis stemt... |
|
| > PETER D'HERDT — oktober 2006 |
