Het complete vertaalde œuvre en zelfs enkele niet-vertaalde uitgaven van Marcel Gotlieb alias Gotlib staat bij ons op de plank. Voor ons was deze Hamster Joviaal Joviale Hamster niet meer dan een aanleiding tot herlezing. Maar de tijden zijn ondertussen veranderd...

Scoutsleider Joviale Hamster doet er alles aan om zijn drie welpen, twee jongetjes en een meisje, iets bij te brengen. Popmuziek (Joe Cocker, The Stones, Elvis Presley,...) wil daar wel eens een oorzaak voor zijn. Frank Zappa en Tina Turner daarentegen doen 'm dan weer de meetlat bovenhalen om zijn eigen lat mee te meten. Erg fanatiek in zijn goeie bedoelingen is hij niet, daar is hij zelf te beïnvloedbaar voor en de welpen gedragen zich af en toe als rotjochies. Maar voor een goeie joint is Joviale Hamster steeds te porren, een enkel bezoekje aan de hoeren niet te na gelaten. Ondertussen vrijen twee van zijn welpen regelmatig met elkaar terwijl de derde al frunnikend aan het meisje wil participeren. Enkele keren is ook Joviale Hamster betrokken partij. In een paar gags kan hij zijn driften niet bedwingen. We hadden niet van onszelf verwacht dat we ons daarbij zouden afvragen wat de goegemeente van deze frivoliteiten tussen een vertrouwenspersoon en een minderjarige zou vinden. Deze strip is al meer dan dertig jaar oud en er kon toen precies meer.

Goltlib richtte met Fluide Glacial een eigen striptijdschrift op nadat hij de bravere restricties van Pilote-hoofdredacteur René Goscinny niet meer verdroeg. Dat liet zich gelden in ongebreidelde, stoutere humor waarin seks (en Gotlib kan best opwindende seksbommen tekenen), drugs en effectief ook rock-'n-roll veelvuldig in te pas kwamen. Maar nooit zo gratuit dat het ten koste ging van de humor, of dat nu tekstueel of visueel was. Het liefst hebben we toch zijn gags met zo weinig mogelijk tekst want als Gotlib zijn duivels ontbindt op een personage dat in alle hoeken van de kaders is te zien, worden we er zelf een beetje nerveus van. Qua overdrijving in expressies haalt hij in dit album een grote inspiratiebron van 'm aan: Tex Avery. Als er louter monologen zijn te lezen, schiet het niet meer op, wordt het snel langdradig en lijkt enkel de vertaler er zich mee te amuseren.

In het enkele maanden geleden eveneens door Glad IJs heruitgegeven Vunzige Va (= Koos Voos) was het visuele spektakel trouwens zoveel groter. Als volwaardig album hadden we er ook wel meer aan. Joviale Hamster telt amper 36 pagina's waarvan een deeltje dan nog is opgevuld met losse prulletjes. Een spread met parodieën op bekende platenhoezen is anders wel een mooie afsluiter.