Na het spijtige verlies van zijn teelbal, belandt de jonge Duitse Eerste Wereldoorlogsoldaat Adolf Hitler in het ziekenhuis. Daar wordt hij aangerand door een vadsige poetsvrouw die zich als sociaal werkster gespecialiseerd heeft in de horizontale dienstverlening. Het gevolg laat zich raden. Hoe dan ook, dit is een brug te ver voor Adolf en hij muist er vanonder. Jaren later is den Duits weer in het land en heeft Boerke zwaar last met de Franse verzetstrijders. Zijn genen indachtig kiest ook hij het hazenpad. Tijdens zijn vlucht trekt hij per ongeluk een regenjas aan met een schone gele jodenster opgenaaid. Terzelfdertijd wordt Hitler door Eva Braun op de hoogte gebracht dat hij een zoon heeft. Eindelijk een opvolger! Zijn droom "Ein Volk, ein Reich, zwei führer" wordt bewaarheid!

Na het uitstekende Joe De Eskimo is De Zoon van opnieuw een lang verhaal van Gentenaar Pieter De Poortere. En hoewel de overvloed aan grappen en de obligate pointes op het eind van iedere bladzijde er de opdracht niet eenvoudiger op maken, is dit een heel coherente strip geworden. Het album is opgedeeld in themahoofdstukjes van zes bladzijden die voorafgegaan worden door een dubbele Waar is Adolf?-zoekprent. Dit handelskenmerk van Pieter De Poortere haalt natuurlijk de vaart uit het album, maar doet je mondhoeken nog meer omhoogkrullen. Wat is er immers meer idyllisch dan een vredig Oostenrijks bergdorpje met een voorbijrijdende tankwagen gevuld met Zyklon B, een Sieg Heilende zwarte medemens in Lederhosen en een Herzlich Wilkommen-vloermatje voor een zwaar bewapende bunker?

De zeehondenblik van Boerke gecombineerd met de van Dick Bruna geleende dikke lijntjes maken van Boerke een uiterst aaibaar stripfiguurtje. Net daarom kan De Poortere zijn antiheld in de meest gênante situaties brengen, en nog zal die er sympathiek uitkomen. Het is zelfs zo erg dat de kans bestaat dat er helemaal geen ophef zal komen over dit album dat nochtans de ultieme demystificatie van Hitler en zijn forel belichaamt.

Laat dit geen reden zijn om De Zoon van links te laten liggen. Boerke degradeert immers alle humoristische onenightstands van vandaag tot opportunistische sletten. Of wacht u liever op de tekenfilmserie of de 260 pagina's tellende Franse* integrale eind dit jaar? Het resultaat blijft hetzelfde. Boerke is een blijvertje.

* De grootste vertaalkost van deze woordenloze strips zal de titel zijn. Internationaal heet Boerke namelijk Dickie.