Christophe Arleston is de uitgebreide epossen beu. Hij wil zich meer toeleggen op cyclussen van hoogstens drie delen. De laatste jaren explodeerde het Troy-universum als een clusterbom met vele beginnetjes van trilogieën, tweeluiken en one-shots in spin-offs als Legenden van Troy. Voor de derde cyclus van Lanfeust, Lanfeust Odyssey genoemd, wil hij eenzelfde pad bewandelen door de verhalen in tweeluiken onder te brengen in plaats van een aanslepende cyclus van acht delen. Tegelijk wilde Didier Tarquin de paginalay-out aan comics toetsen met minder plaatjes per pagina, maar ook grotere prenten per pagina. Om Arleston niet te veel doen inbinden, tellen de albums voortaan meer pagina's.

Door Tarquins aanpak valt nu jammer genoeg op dat hij zich meer van close-ups bedient en dat de decors schaarser worden, soms zelfs afwezig (waarbij een achtergrondkleurtje met computereffecten voor een gevoel van ruimtelijkheid moeten zorgen). Je zou je verwachten aan meer details, maar het omgekeerde is waar. Figuranten op de achtergrond hebben soms geeneens een gezicht. Nu, hij blijft een bevlogen tekenaar en ondanks enkele anatomische bezwaren (heeft Lanfeust een afgeplatte schedelpan waarop zijn kapsel rust?) oogt zijn tekenstijl nog steeds erg cool.

In Lanfeust Odyssey vinden we Lanfeust en Hebus terug op de planeet Troy waar inmiddels zestien jaar is verstreken zonder dat Lanfeust is verouderd. Zijn oude geliefde C'ian heeft in haar huwelijk met de baron van Goud-Azuur een kroost voortgebracht waartoe de zwartharige schone Cixi hoort. Zij verschilt — op jeugdige sproetjes na — in haast niets met de Cixi die voorlopig in de ruimte is achtergebleven met haar zoon, de zoon van Lanfeust. Cixi is even bewust van haar verleidelijkheid en even stout als haar tante zonder die ooit ontmoet te hebben. Haar kracht bestaat uit het veranderen van kleuren, dik tegen de zin van haar vader die zich houdt aan de regel om zo min mogelijk van hun aangeboren krachten gebruik te maken. Op Troy heeft elke mens een specifieke kracht, weet je nog wel? Cixi is haar veilige, burgerlijke leventje op het kasteel in de Baronieën ook wel beu, dat merk je. Uit verveling wordt ze balorig. Ondertussen heeft een uitgelokte schermutseling in een herberg als gevolg dat Hebus als slaaf wordt verkocht om alle kosten te betalen en dat Lanfeust terug naar school moet. Van zijn heldenstatus proeft hij nog wel de vruchten. Een van de vele meisjes die naar zijn gunsten dingen, heet Dahyle en zij zal nog voor complicaties zorgen.

Dit eerste deel van een vernieuwde, nieuwe cyclus kunnen we nog steeds aanraden aan de fans van de auteurs en van Lanfeust, maar het besef is er nu meer dan ooit dat Arleston zijn kunstjes uit de eerste cyclus niet meer zal evenaren.