Bibliografie van Goran Sudzuka
• De Verborgen Geschiedenis (deel 3)
• Wonder Woman
Bibliografie van Geto
• De Verborgen Geschiedenis (deel 3)
Bibliografie van Jean-Pierre Pécau
• Arcana
• Empire
• Frontlinies
• Keltos
• Machtsspel
• Major Arcanum
• Man van het Jaar
• Nash
• USA über Alles
• UUR U
• Wonderball
• Zentak
DE VERBORGEN GESCHIEDENIS 3
De Graal van Montségur


Goran Sudzuka/Geto + Jean-Pierre Pécau • Silvester
48 p. (HC)
Kloek geraamte van avonturen en boeiende broedertwisten
Silvester houdt er ondanks een late, voorgenomen start van de eerste twee delen nu gelukkig wel de regelmaat in. Begin november verscheen De Verborgen Geschiedenis 3, meteen ook het beste deel tot nu toe. De reeks kende een typische, maar stroeve start omdat de personages en het concept van de reeks dienden te worden uitgelegd. Erg goed kwam het nog niet uit de verf. Bovendien konden de tekeningen van Igor Kordey niet verrukken. Neen, dan veel liever en veel overtuigender gekozen voor de voor ons volslagen onbekende tekenaars Goran Sudzuka en Geto… Valt het jou trouwens ook niet op dat veel conceptreeksen (De Tien Geboden om er maar de meest succesvolle van te noemen) vaak beroep doen op voormalige Oostbloktekenaars?

Goed, het tijdperk waarin de vier ivoorhouders ditmaal hun gang gaan is de 12de eeuw. De middeleeuwen, een fel gewaardeerd historisch kader van striplezers. Pécau heeft zich terdege gedocumenteerd om feiten geloofwaardig te brengen en ze te koppelen aan pure fantasie, zeg maar fantasy. Met de drie introductieplaten stap je voldoende geïnformeerd in een meeslepend en vlot verteld verhaal. Pécau dompelt je moeiteloos onder in weerzinwekkende kronkels van de geschiedenis (de Inquisitie, de vervolging en vernietiging van de Katharen) en mystiek (de eeuwige zoektocht naar de Graal) op een kloek geraamte van avonturen en boeiende broedertwisten. Kap daar nog een horrorelement bij en je eindigt met heel wat kanjers van elementen bij elkaar. Niettemin kijken we waakzaam uit of de situaties rond de vier hoofdpersonages niet te veel de bovenhand nemen op wat hen drijft en tegenhoudt, een niet onbelangrijke rode draad.

Mede door de inkleuring zien de tekeningen van Sudzuka er wat gelikt uit. Ze boeten gelukkig niet aan effectiviteit in. Maar waarom zijn de passages in het behekste bos op pagina 32, 33, 34, 37 en 38 door Geto getekend en geschilderd in een totaal afwijkende stijl? De bedoeling hiervan ontgaat ons volkomen. Maar mooi zijn die platen anders wel. Alleen al daarom onthouden we zijn naam. Verder onthouden we ook dat er volgende maand een nieuw deel van De Verborgen Geschiedenis verschijnt.
> DAVID STEENHUYSE — november 2006