Sam zit er helemaal onderdoor. Hij kan geen spiegel meer bekijken want dan zou hij zijn eigen dood in een visioen kunnen zien. Hij is ten prooi gevallen aan de waanzin en verblijft in een psychiatrisch centrum. Maar Sam blijkt niet de enige te zijn met een speciale gave. Voor de CIA bundelen sommigen hun gaven om te spioneren in Rusland waar ze een geheime locatie onderzoeken. Dat doen ze niet ter plaatse, maar gewoon in een afgesloten kamertje in het Stanford Research Institute alwaar ze naar een luchtfoto staren om visioenen op te wekken. En het werkt nog ook. Er wordt iets ontdekt en het is ernstig, zeker in deze periode van de Koude Oorlog. Ondertussen pleegt een vrouw in Moskou verraad en is Sams vader ondanks eerdere tegenkantingen bereid om voor zijn zoon te zorgen. En dan versmelten de proloog en de laatste pagina in een climax onder hoogspanning.

Sinds Denis Chetville de reeks van Mig overnam won de reeks aan detail. Voorts spreekt zijn realisme ons erg aan, meer zelfs dan in zijn andere serie Sienna. Misschien omdat Sam Lawry duisterder wegen durft op te gaan. Voor dat laatste is natuurlijk scenarist Hervé Richez verantwoordelijk. Ook zijn werk ontlokt bij ons de nodige complimenten. Sam Lawry is een steengoeie thriller zoals er niettemin al aardig wat van worden gemaakt, maar het behoudt een originele basis. Bovendien is er nog geen sprake van futloosheid na vijf verschenen, spannende delen.