Na een passage in India en een drieluik over Normandië, strijkt het koppel Maryse en Jean-François Charles neer in Afrika. Ze kiezen (toevallig?) de vijftigste verjaardag van de Congolese onafhankelijkheid om een strip te schrijven over de eerste decennia in het bestaan van Kongo-Vrijstaat. Het was het privé-eigendom van koning Leopold II en werd opgericht in 1885. Vanaf het einde van de 19de eeuw werd zijn greep op het wingewest Kongo steeds krachtiger. Verder en verder landinwaarts, tot in het hart van het Kongolese woud, werd te zijner en onzer algemene westerse beschavingseer veel beloofd, diep geloofd en massaal geroofd. De investering Kongo moest renderen.

Tussen de 'ontdekking' van Kongo en de overdracht aan de Belgische staat in 1908, trokken veel landgenoten, ieder om hun eigen reden, naar 'de Congo'. Een onder hen is Augustin Delille uit Brugge. Hij laat zijn familie in de steek om een nieuw leven op te bouwen als planter. De familie zwijgt hem dood maar zoon Paul komt achter het bestaan van zijn vader en besluit hem jaren later in Congo te bezoeken. Hij vindt er zijn gewonde vader, die niet de duivel is waar iedereen het over heeft. Meer nog — Patje van het Groenewouds vader deed het magistraal voor in Carl — de papa blijkt de goede te zijn. Augustin zet Paul aan het twijfelen over zijn wereldbeeld. Uiteindelijk zal Paul de buitenwereld moeten laten geloven dat zijn vader echt dood is.

De tekenpen van deze reeks werd gelaten aan Frédéric Bihel, die eerder al op scenario van hetzelfde echtpaar De Afghaan - Massoud van een gezicht voorzag. Vooral in zijn gelaatsuitdrukkingen en portretten is Bihel sterk. Landschappen hebben eveneens hun charme, door de vlekkerige, soms dromerige stijl die consequent wordt toegepast. Het scenario van zijn kant is vrij rechtlijnig. Jammer dat enkele nevenpersonages nog niet werden uitgediept. Het blijft teveel in het midden of in het verdere verloop van het verhaal zal gefocust worden op het koloniale aspect, clinical trial of de scenaristen de psychologie en de interpersoonlijke relaties van de karakters willen uitdiepen. Je leest het, een verhaal dat een dubbel gevoel achterlaat. 't Kan verkeren, zei Bredero. En hij wachtte deel twee af.