Bibliografie van Luc Jacamon
• Cycloop
• De Orde
Bibliografie van Matz
• AdiĆ³s Muchachos
• Bloednacht
• Bullet to the Head
• Cycloop
• De Zwarte Dahlia
• Headshot
• Levenslijnen
• Mexicana
• Shandy - Een Engelsman in het Keizerrijk
• Tango
• Verdwaalde Kogels
• XIII Mystery
DE KILLER 
Integraal 1


Luc Jacamon + Matz • Casterman
184 p. (HC)
Coole killer

In Frankrijk zijn ze het al gewoon. Van die kloeke integrales van de betere stripseries. Een mooie aanleiding voor nieuwe lezers om een strip te ontdekken. Of voor de fans die hun albums stukgelezen hebben of het gewoon opnieuw in de verzameling willen hebben. Met De Killer test Casterman deze formule nu ook uit op het Nederlandse taalgebied. Deze integrale bevat de eerste drie delen van de serie. Het album is uitgegeven in een iets kleiner formaat dan de gewone uitgaven. En dat pakt wat ons betreft goed uit. Van de tekeningen van Luc Jacamon gaat niets verloren. Zijn stijl is overigens moeilijk te beschrijven, de autodidact ziet dat zelf overigens als een kwaliteit. Wij ook, het resultaat is namelijk heel toegankelijk en past wonderwel goed bij deze strip.

Het verhaal van De Killer is ook niet alledaags. Eigenlijk gebeurt er heel weinig. Dat lijkt saai, maar is het niet. Matz neemt ons mee in de leef- en gedachtewereld van een gewetenloze huurmoordenaar. We ontmoeten de killer tijdens een klus. Tijdens het wachten op zijn slachtoffer filosofeert hij er op los en komen we meer over zijn motieven te weten. Die zijn weinig integer, geld is zijn belangrijkste drijfveer. We volgen hem op weg naar een volgende job, naar zijn huis in Venezuela, bij zijn intieme tête-à-têtes met mooie vrouwen en dat allemaal in een heel rustig tempo. Hij ontdoet zich van achtervolgers en rekent genadeloos af met mensen die hem tegenwerken. Loomheid en actie wisselen elkaar steeds af en net als je je mee laat drijven met de mijmeringen van de killer slaat hij toe of gebeurd er iets in een fragmentarisch, onrustig tempo waardoor je je rug recht en verder leest.

Scenarist Matz heeft het nooit zo bedoeld, maar je krijgt ongewild sympathie voor de hoofdpersoon. Eigenlijk heel raar want het is geen leuke vent die je tot je vriendenkring zou willen rekenen. Het verhaal spreekt tot de verbeelding en die coole killer speelt daar de hoofdrol in. Casterman heeft ons (nogmaals) overtuigd met deze bundeling. Deel 8 van de serie is al aangekondigd dus niets staat hen in de weg om snel de volgende drie delen in zo’n fijne integrale uit te brengen.

> JEROEN VERMEIJ — maart 2010