Net zoals in het eerste deel, Nathalie, staan in Mooie Schurk afwisselend kortere verhalen en langere. In het begin is nog niet duidelijk dat uiteindelijk Clem het hoofdpersonage is in dit album, ook al staat zijn tronie op de cover en opent hij in een scène die doet denken aan Once Upon a Time in the West van Sergio Leone de dans. Hij wacht er op zijn geliefde Isabella die ervoor ijvert dat ze zich "ontschamen" wat neerkomt op een stomend potje vrijen. Hoe meer hij optrekt met de schone, hoe minder hij verleidt wordt om banken en postkoetsen te overvallen met zijn kompanen Gus en Gratt. Er is nog wel een nevenverhaal waarin Gus zich ontpopt tot een getalenteerde pokerspeler, maar dra scheiden de wegen van de voormalige posse. Clem probeert een braaf burgermannetje te zijn en zijn portie geluk na te jagen. Toch kruipt het bloed waar het niet gaan kan en lijkt hij niet te weerstaan aan de drang om een bank of een rijke heer te beroven. Zo vergaart hij snel een fortuin en begint te luieren. In zijn onledige periode treffen we hem vaak op de fiets aan waardoor we als geoefend filmkijker het deuntje van Raindrops Keep Fallin' On Your Head fluiten uit zoek-zelf-maar-uit-welke-westernfilm. Ondertussen is Isabella een gevierde romanschrijfster geworden van verhalen over een vrouw die een onstuimige romance beleeft met een outlaw. Haar boeken worden gretig gelezen door de high society, maar haar eigen outlaw biedt niet langer inspiratie waardoor ze moeilijkheden krijgt bij het schrijven van nieuwe verhalen. Het grappige is dat ze nu zelf een bankroofster wordt om de (ook seksuele) opwinding te proeven en opnieuw inspiratie te vinden.

Christophe Blain mag dan wel een grote westernliefhebber zijn, toch verlangt ons hartje meer naar nieuwe albums van Isaac de Piraat omdat het verhaal ervan grootser is opgezet dan het luchtiger Gus. Niettemin houden we wel van de evolutie die de nog jonge reeks Gus doorloopt. Het is met veel vaart verteld en veel scènes hebben een grote zeggingskracht, meer door de afwezigheid van woorden en een haast overdreven, Tex Avery-achtige impressie. Als we in deze bespreking bijvoorbeeld het woord "stomend" laten vallen, dan mag je daar echt stoomwolkjes bij bedenken en de rare, rechtstaande haarlokken van Clem gedragen zich op eenzelfde manier als de veren op de helm van Asterix, zoals de oren van een hond dus.

Enfin, fijn stripje dat vlot wegleest, maar best goedkoper aan de man mocht worden gebracht.