De hippieouders van Olivier raken bevriend met de progressieve priester Pierre. Olivier bouwt een vertrouwensband op met Pierre en gaat elk jaar naar het zomerkamp dat de priester organiseert op het platteland. Hij beleeft er prachtige zomers tot Pierre op een avond vraagt om hem te strelen. Door de kordate en verrassend volwassen reactie van Olivier blijft het bij die ene keer. Olivier vertelt jarenlang niemand wat er gebeurd is tot hij beseft hoezeer het hem getekend heeft. De enige manier om met zichzelf in het reine te komen is door Pierre te 'doden', door hem van zich af te schrijven.

Strips maken kan therapeutisch zijn (denk maar aan Willy Linthout). Zo ook voor Olivier Ka. Zijn autobiografische strip won in 2007 de publieksprijs op het stripfestival van Angoulême en is eindelijk vertaald naar het Nederlands. De auteurs zijn erin geslaagd een uiterst delicaat thema op een minimalistische manier op papier te zetten, zonder sensatie en — wat misschien wat vreemd is — ook zonder oordeel. Ze brengen de feiten aan en veroordelen het feit dat Pierre de vertrouwensband met de jongen misbruikte, maar laten het aan de lezer over om het ultieme oordeel te vellen. En daar krijg je voldoende de tijd voor in de prachtig uitgewerkte epiloog.