"What is the victory of a cat on a hot tin roof?" "Just staying on it, I guess. As long as she can." Tennessee Williams heeft er waarschijnlijk nooit bij stil gestaan dat zijn beroemde dialoog ooit de inspiratiebron zou worden van een van de meest dwaze striptitels ooit: Twee Vrolijke Katten op een Gloeiend Hete Trein. En toch dekt de kop de lading. Onze twee helden, de blanke engelensmoel Huck Finn en de zwarte bluesman Charley Williams, hebben in dit deel namelijk de Mississippi links laten liggen, en reizen als ware hobo's ticketvrij met de trein richting California.

Op hun vlucht voor een ziedende sheriff, verneemt Huck dat zijn broer Snake nog leeft. Meer nog, uit de vele graffittiboodschappen die hij leest, blijkt al snel dat Snake de ultieme hoop belichaamt van de uitdeinende zwerversgemeenschap. Snake is hun redder die hen een waardig bestaan zal geven! Een reden te meer om broerlief op te sporen. Ook Charley heeft een nieuw doel in zijn leven. Hij is niemand minder dan de nieuwe bluesgod! Hij kan zelfs gitaar spelen zonder vingers. Tja, stoned zijn heeft soms zijn gevolgen.

Tekenaar Steve Cuzor amuseert zich kosteloos met zijn geesteskind. Ondanks de zware thematiek (de crisis van de jaren 1930, de rassenstrijd,...) bevat O'Boys meer dan voldoende spanning en lichte humor. Als het dan toch te serieus wordt, kijkt Huck Finn je naïef en relativerend aan. Had hij die gimmick niet gedaan, dan zou je zweren dat je een nieuwe, steengoede reeks van Jean Blueberry Giraud zat te lezen. Maar ondanks de prachtige tekeningen en fraaie inkleuring, is dit toch bovenal een informatieve strip. Scenarist Philippe Thirault, die het basisidee van Cuzor verder uitwerkte naar een leesbaar verhaal, leert je tekstkadertjesgewijs meer bij over het leven van de hobo's dan welke cursus ook, en dit zonder ook maar één seconde betweterig te worden. We kunnen alleen maar hopen dat hij in het slotdeel van deze vrije bewerking van Mark Twains karakters zo ook de blues weer meer aandacht geeft. Of ja, dat ons duo gaat rodeorijden! Cuzor is immers niet voor niets enkele jaren lang rodeokampioen van Texas geweest... Om maar te zeggen dat we al uitkijken naar het derde en afsluitende deel.