SIN CITY 1 Een Wreed Vaarwel
Frank Miller • De Vliegende Hollander 208 p. (SC)
|
|
Verstoord hoerengeluk |
|
Marv is een enorme kolos vlees en spieren, gezegend met een klein hoopje hersens. Op een nacht had hij letterlijk hoerengeluk. Niemand minder dan dé Goldie had hem uitgekozen om het bed te delen. Wist hij veel dat ze enkel uit was op zijn bescherming. Helaas... Marv was te dronken om alert te blijven. Na een gelukzaligheidslaapje op het hartvormige bed lag de prostituee mooi te wezen naast onze voormalige bajesklant. Alleen was ze vermoord. Door wie? Waarom? Hoe? De reus wist het niet. Hij wist alleen dat hij de ideale verdachte was. 'Domme, daar was de politie al. Nu was het duidelijk. Hij was genaaid!
Dit eerste losstaand verhaal uit de verdorven stad, is op het eerste gezicht een explosie van geweld. Hoe hoger Marv op de ladder van corruptie klimt, hoe onwezenlijker de slagen en kogelgaten worden. Maar toch blijft hij gaan. Hoe vreemd ook, het is niet het oppervlakkige superheldhaftige gedoe dat je aanspreekt in deze Europees aanvoelende comic, maar de fijne gitzwarte hersenkronkels van de kolos. Dit is Pulp Fiction avant la lettre! Hoewel dit eerste deel al dateert uit 1991 blijft deze strip ook vandaag overeind. Het kon anders uitgedraaid zijn. Begin jaren 1990 moest Frank Miller immers niets meer bewijzen. Zijn The Dark Knight Returns over een bezadigde vijftigjarige Batman die zich weer in zijn pak wringt, werd terecht bejubeld dat het niet schoon meer was. Miller had in één keer comics acceptabel gemaakt voor volwassenen. Toch koos hij met Sin City niet voor het snelle succes. Grafisch is dit immers een topper! Miller kiest volop voor een soort overbelicht zwart-wit. Het valt sterk op dat hij volledige figuren en scènes uittekende, maar bij het inkten toonde de Amerikaan zich de meester van het weglaten. Enkel de vorm en beweging bleven over. Hier is (nu nog) geen plaats voor grijs. Laat staan kleur.
In afwachting van een nieuwe mokerslag, hebben we ons alvast uitermate vermaakt met deze eerste 208 bladzijden. Deze strip evenaart moeiteloos de gelijknamige film, en werd dus meer dan terecht vertaald. Voortaan komt er om de vier maanden een nieuw deel uit in de zevendelige reeks. |
|
> WOUTER PORTEMAN — november 2009 |