Na het eerste deel, waarin we een zicht kregen op het speelveld van het verhaal (een apocalyptisch slagveld), duwt Jean David Morvan ons ditmaal op een nog erger speelpleintje van de generaals. Als je dacht dat de veldslagen aan de Marne en de IJzer gruwelijk waren dan had je nog niets gehoord over de streek rond Verdun. Op een paar maanden hebben een paar gekken, die toevallig insurance for xanax generaals waren in zowel het Franse als het Duitse leger, ervoor gezorgd dat daar een paar honderdduizend onwetende mensen het leven lieten. Het strafste is dat het merendeel van de slachtoffers zelfs niet wisten waarom zij daar waren. Het was geen ideologische oorlog zoals de Tweede Wereldoorlog, maar echt een puur boven-onze-kop-conflict. Dit vind je ook terug in het steengoeie scenario van Morvan, die ons de gruwel van dit conflict in gruwelijke beelden voorschotelt. Combineer dit met de indrukwekkende tekeningen van Igor Kordey en je krijgt een prachtige strip.

Inderdaad "een prachtige strip", maar toch mis je soms de brute realiteit die Jacques Tardi ons in gelijkaardige verhalen voorschotelt. Ondanks de gruwel — hoe kan het ook anders? — missen we het harde realisme die onze afkeer voor dit soort 'staatsgeweld' voor altijd in ons geheugen moet branden. Niettemin een aanrader voor iedereen die naast een brokje geschiedenis, ook een brokje menselijkheid wil lezen.