Na onze bespreking gelezen te hebben van Succubus 1 vroeg de uitgever van Saga Uitgaven zich af waarom er gehamerd wordt op het feit dat het wéér om een catholic fantasy strip ging en waarom bijvoorbeeld nooit van een western wordt gezegd: "wéér een western"? Als enige argument konden we bedenken dat catholic fantasy een geliefd genre geworden is, mede door de boeken van Dan Brown, en dat elke nieuwigheid in het genre daardoor extra opvalt en aan elkaar wordt getoetst. Als we over gaan naar de orde van de dag, dan kunnen we het hebben over wéér een thriller, nu zonder katholieke mystieke elementen.

In Atlantis Experiment 1 is een dikkerdje dolverliefd op haar echtgenoot, een ster van het Parijse toneel. Ze komt erachter dat hij haar bedriegt. Bij die ontdekking krijgt ze een visioen waarop ze zich plots bevindt in het lichaam van een andere persoon die een paar duizend jaar geleden een achterdochtige krijgsvrouw was tegen wie een moordcomplot wordt beraamd. Ondertussen is de politie van Venetië een moordenaar op het spoor. Wat heeft hij te maken met het andere personage? Wat hebben zij gemeen? Ook in deel 2 hebben twee verschillende personages raakpunten. Hij is een loser die door ongeluk in het spel in financiële problemen is geraakt en dringend geld nodig heeft om zijn schulden te kunnen betalen. Na de confrontatie met zijn rivaal die zijn meisje van hem afsnoepte, bevindt hij zich in het lichaam van een Griekse despoot voor wie geen middel te wreed is om te krijgen wat hij wil. In dat verleden loopt iemand rond die in het heden niet zo ver van hem af staat.

Het bovenstaande klinkt wat raar, maar Thomas Mosdi weet van elk album een mooi afgerond geheel te maken met een moderne aanpak. De tekeningen van de tekenaars Stefano Biglia (deel 1) en Mirko Colak (deel 2) zijn wisselvallig van kwaliteit, maar in het realistische genre zeker niet mis te noemen. Tot nu toe snappen we echter nog niet op wat de reekstitel Atlantis Experiment slaat.