Bibliografie van Ciro Tota
• Aquablue
• Aquablue (vanaf deel 5)
• De Veroveraars van Troy
Bibliografie van Christophe Arleston
• Amazones van Troy
• Askell, de Waterwereld
• Chimère(s) 1887
• De Cartografen
• De Veroveraars van Troy
• De Wouden van Opaal
• Ekhö - De Spiegelwereld
• Elixers
• Excalibur
• Kids van Troy
• Lanfeust Odyssey
• Lanfeust van de Sterren
• Lanfeust van Troy
• Lanfeust van Troy: Cixi van Troy
• Legenden van Troy: De Zoektocht van Alunys
• Legenden van Troy: Het Uur van de Gargouille
• Legenden van Troy: Ploneïs de Onzekere
• Legenden van Troy: Reis naar de Schaduwen
• Legenden van Troy: Saffraannacht
• Legenden van Troy: Tykko
• Leo Loden
• Lord of Burger***
• Moréa
• Moréa - De Strijd tussen Draken en Engelen
• Odyxes
• Opaal
• SinBad
• Tandori
• Trollen van Troy
• Wanordelijke Encyclopedie van de Wereld van Troy
• Waterwereld Askell
• Ythaq
VEROVERAARS VAN TROY 1-2
1. Verbannen naar Bloemhaven - 2. Eckmül de Hakker


Ciro Tota + Christophe Arleston • Uitgeverij L
52 p. (HC)
Onmisbaar onderdeel van het totaalverhaal

Door ernstige familiale problemen moest Ciro Tota (Aquablue) het tekenen even voor zich laten. Hij gaf voorrang aan de zorg voor zijn ouders, met name zijn vader die aan Alzheimer lijdt. Daarna herwon hij het ritme om zich aan de tekentafel te zetten waardoor in augustus 2008 alsnog Veroveraars van Troy 2 verscheen in het Frans bij Soleil. Vier jaar na de vertaling van het eerste deel bij Talent herbegint Uitgeverij L nu met de serie en gooit er meteen het tweede deel bovenop.

In Veroveraars van Troy volgen we het pad van de begaafde boogschutster Witteblad en haar minder begaafde broertje Zuynn. Ze zijn allebei afkomstig van Stronk. Het intergalactische Bloemenconsortium ontvoerde hen en dropte hen met een heleboel anderen op de planeet Troy die vierduizend jaar later het schouwtoneel vormt voor Lanfeust en zijn avonturen in de hoofdreeks Lanfeust van Troy. De planeet maakt deel uit van een experiment om de magische talenten van alle bewoners te ontwikkelen. Zo kan Witteblad planten sneller doen groeien. Dat vergt zoveel energie dat ze er telkens bij in slaap valt. Vooral de mogelijkheid om lucht te doen stollen, maakt van het rijkeluiszoontje Leander van Lyammon, die in het gezelschap van Witteblad verzeilt, een waardevolle partner in de strijd tegen... ja, tegen wat eigenlijk?

Net zoals in Lanfeust van Troy hebben Witteblad en compagnie (bij Arleston is er steeds sprake van een groepje helden) een missie te vervullen. Wat die is, heeft eigenlijk geen belang want wij letten vooral op hoe hij alles vertelt. In Lanfeust van de Sterren en net zo goed Ythaq misten we zo hard de humor in bijvoorbeeld de beschrijvende teksten als voorstelling van een bepaalde locatie. Die vinden we in Veroveraars van Troy gelukkig weer terug. Ze zijn goed voor een lach of twee. In het contrast tussen de rondborstige en vrijgevochten Witteblad, bij wie het ook wel eens jeukt, en de gereserveerde Leander zien we ook nog wat.

Extra interessant zijn de kiemen van elementen die later van belang zullen zijn in Lanfeust van Troy. Waar komt de Magohamoth (oftewel M'otha) precies vandaan? Hoe was de eerste confrontatie met de trollen die de planeet bevolken? Hoe raakte de magische wereld van Troy georganiseerd? We staan hier aan de basis.

Voor de liefhebbers van het Troy-universum is Veroveraars van Troy een onmisbaar onderdeel van het totaalverhaal. Als zelfstandige reeks moet het het sowieso afleggen tegen Lanfeust van Troy en Trollen van Troy (nog steeds de grappigste van alle Troy-reeksen), maar beter dan Lanfeust van de Sterren is het wel.

> DAVID STEENHUYSE — september 2009