Wat zou jij doen mocht je het allemaal opnieuw kunnen beleven? Zou je mensen in jouw nabije omgeving niet willen verwittigen voor komend onheil, je net iets anders profileren, dat ene meisje toch die kus geven? Het zijn deze vragen die de 48-jarige zakenman Hiroshi Nakahara totaal onverwacht krijgt voorgeschoteld. Op een doodgewone ochtend stapt hij op de verkeerde trein in Kyoto (je staat versteld wat zo'n klimaattop allemaal kan teweegbrengen) richting zijn geboortedorp in plaats van naar zijn afspraak. Vreemd genoeg maakt hem dit eerder rustig dan opgewonden. Hij neemt de gelegenheid te baat om het graf van zijn moeder te bezoeken en daar gebeurt het: Hiroshi is weer veertien jaar. Verwacht geen bliksemflitsen of aardbevingen, Taniguchi is 'n subtiele verteller. Hiroshi reageert uiteraard eerst verbaasd, zeker als na de eerste dag blijkt dat het geen droom is, maar herpakt zich snel en besluit om een aantal gedane dingen recht te zetten. Het hoofddoel is het verhinderen dat zijn vader hun gezin zal verlaten. Tot dan zonder aanwijsbare reden, maar toch gebeurde het. Zal het Hiroshi lukken om het verleden te wijzigen?

Tijdreizen is in allerlei media steeds een populair en interessant uitgangspunt geweest. Misschien nog belangrijker dan waarover het verhaal gaat, is de aanpak ervan. Daarin behoort Taniguchi overduidelijk tot de meesters. Hij neemt zijn tijd om het verhaal te vertellen, doet dat nergens overhaast, mooi uitgebalanceerd en zonder deus ex machina te gebruiken. Zoals alleen een rasverteller dat kan dus.

Na De Magische Berg, De Wandelaar en Een Dierentuin in de Winter is Herinneringen het vierde en ongetwijfeld beste verhaal tot nu toe dat van veelschrijver Taniguchi wordt vertaald. We hopen dat hierna Icaro (op tekst van Mœbius) en City without Defense aan de beurt zijn. Dat Casterman al lang niet meer de uitgeverij is van de Wordt Vervolgd-verhalen, weet ondertussen iedereen wel. Maar dit tweeluik vormt een erg mooi geheel, met zorg uitgegeven bovendien. Alleen de collectievermelding Romans op het voorkaft deed ons huiveren. Een roman is een tekstboek. Deze strip hoeft geen pseudoliterair etiket om verbluffend te zijn. Herinneringen is een niet te missen strip, een manga als je wilt. En daarmee uit!