I.R.$. 11 Gloria
Bernard Vrancken + Stephen Desberg • Le Lombard (Derde Stroming) 48 p. (SC)
|
|
Kuifje bij de belastingen |
|
Eerlijk gezegd, we waren wat geschrokken. Al meer dan tien jaar graaien we automatisch elk nieuw I.R.$.-album mee in onze stripspeciaalzaak. Nochtans zijn deze strips allesbehalve topklasse. Toch blijven we ongegeneerd genieten van de goeddoordachte avonturen van deze Amerikaanse belastinginspecteur. Maar ondanks de steeds fijn opgebouwde suspens blijft een album maar zelden aan je ribben kleven. Daarvoor is onze empathie voor Larry B. Max niet groot genoeg. Deze adonis is gewoonweg te afgelikt, te rechtschapen en te onberispelijk. Net zoals bij die andere avontuurlijke Mr. Perfect, Kuifje, geldt ook hier de stelregel dat elke hoofdfiguur maar kleur krijgt door de nevenpersonages. Een gegeven dat in de prima gestarte spin-off reeks I.R.$. - All Watcher ruimschoots wordt goedgemaakt, maar in I.R.$. is er voorlopig maar één vast randpersonage. Gelukkig telt ze voor tien. De callgirl Gloria is een verslaafd wrak, maar ze heeft een stem die tedere barstjes maakt in Larry's onkreukbaar pak. In dit elfde deel mag Gloria eindelijk de pannen van het dak spelen, en ja hoor, het is een van de betere albums geworden.
De gewezen Hollywoodster is nu echt het spoor bijster. Een mix van heroïne, drank en prostitutie is haar leven. Nog een keer neemt Larry B. Max haar in zijn armen terug naar de beschaving. Daar biecht Gloria hem op dat ze de maîtresse was van zijn vader. Enkele villa's verderop haalt een puisterige man goede herinneringen op aan hun telefoonseks. Het is de meester van de kwallen...
De diepgang van dit album komt deze keer niet alleen van het persoonlijke verhaal, maar ook van de nieuwe tekenstijl van Bernard Vrancken. In de uitstekende piratenreeks Zwart Bloed bood zijn gekende, onderkoelde tekenstijl nog echt een meerwaarde, maar in I.R.$. maakte het de hoofdfiguur nog ééndimensionaler. Dit euvel werkte Vrancken nu weg door een nieuwe tekentechniek op basis van gewassen inkt en een gelaagde inkleuring in Photoshop. Minpunt is dat ook hij nu werkt met gemanipuleerde foto's als decor, en daardoor soms als een wat mindere leerling uit het Bec-klasje overkomt. Maar eerlijk is eerlijk. We hebben er geen seconde over getwijfeld om dit album mee te grissen. Ook volgend jaar zullen we dit weer doen met de ogen dicht. |
|
> WOUTER PORTEMAN — augustus 2009 |