Een nachtmerrie! Wanneer vijf kinderen 's ochtends wakker worden, merken ze dat hun ouders verdwenen zijn. Erger nog... de hele stad is uitgestorven! De vijf vinden elkaar kort daarop en proberen te begrijpen wat er gebeurd is. Al snel worden ze bedreigd door dieren die ontsnapt zijn uit het verlaten circus. Na de eerste schok proberen de vijf zo goed mogelijk te overleven en maken gebruik van alles wat ze voorhanden komt. In de vorige delen komen ze uiteindelijk toch nog andere kinderen tegen. Door de constante dreiging van de dieren, het bruuske gemis van hun dierbaren en het levensbehoud vormen de kinderen een vroeg volwassen stam, waar geweld en wapens een belangrijke rol spelen.

In dit vierde deel wordt weer een klein beetje verduidelijkt over wàt er zich precies heeft afgespeeld. Een van de vijf oorspronkelijke kinderen herinnert zich een auto-ongeluk waar zijn ouders de dood bij vonden. Ook dat er een vreemde taal in de buurt van het autowrak gesproken werd. Intussen proberen ze een baby te redden van een groep apen die onder een bepaalde invloed lijken te staan. Ternauwernood weten ze de reddingsactie te overleven. Maar een van de vijf zal sterven. Of lijkt dat alleen maar zo?

Bruno Gazzotti kennen we van de geweldige reeks Soda over een politieagent in New York. Het lange wachten op scenario's van Tome zorgde ervoor dat hij zijn tijd kon benutten door er een tweede reeks bij te nemen. De reeks Alleen was meteen een hit en het eerste deel won de prijs van de beste jeugdstrip in Angoulême. Hij heeft er duidelijk plezier in, want de tekeningen zijn erg gedetailleerd, levendig en sfeervol. Scenarist Fabien Vehlmann weet een verhaal neer te zetten met veel onderhuidse dreiging. Dat contrasteert behoorlijk met de naïeve kinderkarakters, hoewel de kinderen gaandeweg door schade en schande vroeg volwassen worden. Wel mag Vehlmann het mysterie iets sneller ontsluieren! Dat gebeurt naar eigen zeggen in het volgende, afsluitende deel... van de eerste cyclus weliswaar.