ORION 1-2 1. Het Heilige Meer - 2. De Styx
Jacques Martin • Casterman 48 p. (SC)
|
|
1-1 |
|
Voor een goeie van Jacques Martin willen we ons steeds zetten. Dat is nodig ook, want door de vele tekst heb je er je tijd voor nodig. Orion verscheen al eens eerder in het Nederlands, maar Loempia staakte de vertaling al na één deel in 1991 terwijl de reeks in het Frans gewoon verder liep tot deel 4. Orion is zo'n beetje te omschrijven als Alex in het oude Griekenland met een personage dat tussen de elkaar vijandig gezinde Atheners en Spartanen fladdert.
De reeks kwam in 1990 tot stand omdat Martin toen in ruzie lag met Casterman. Door het aanslepende proces mocht hij niet verder werken aan Alex, Lefranc en Tristan, dus verzon hij maar andere helden voor andere uitgeverijen om te kunnen blijven tekenen. Daarin kon hij duidelijk verder gaan dan in Alex want op een dooie meer of minder wordt niet gekeken. Anno 2009 pikt Casterman de draad weer op en start een herdrukprogramma in het ondertussen al imposante universum van Jacques Martin om later te kunnen aansluiten met gloednieuwe delen.
Dat het een al wat ouder beestje is, merkten we op aan de niet altijd even geslaagde drukkwaliteit. De tekeningen missen wat scherpte. In De Styx kunnen we ons zelfs niet van de indruk ontdoen dat de pagna's 27 tot 30 buiten verhouding staan. De hoofden van de personages zijn een heel stuk platter geworden, te breed volgens hun hoogte. Maar grafisch is dit nog steeds de Martin grand cru die we van hem gewend zijn: rijk aan realistische details, historisch verantwoorde decors en klederdracht, piekfijn afgewerkte tekeningen, een mooie inkleuring ook. Alleen van de statische houdingen zal hij nooit afgeraken. Na zo'n halve eeuw moeten we wel aannemen dat het hem en zijn opvolgers in deze tekenstijl ook niet zal lukken.
Twee verschenen albums, twee verhalen, twee uiteenlopende verdicten. Het Heilige Meer is een retespannend achtervolgingsverhaal waarin de vijand zich houdt aan de voorgeschreven wetten dat er niet mag geraakt worden aan iemand die contact heeft met het water in de rivier rond het heiligdom van Artemis. Vandaag klinkt dat ondenkbaar en zou die slimmerik gewoon afgeknald worden. De Styx valt tegen. Orion ontmoet een gewezen vorst die zijn eigen dochter van verraad betichtte en haar bij een leeuw achterliet. In plaats van haar te verscheuren, verkrachtte die leeuw de vrouw waarna ze een stam van half mensen half leeuwen baarde. Het snel te vergeten Alex-verhaal De Groene Rivier met de hagedismensen komt dus ergens vandaan. Met een van hen spant Orion een list om Athene (met een jonge Alxibiades als soldaat) en Sparta met elkaar te doen samenwerken, maar hij faalt jammerlijk en dramatisch. 1-1 voor Orion dus. Laten we hopen dat het in september te verschijnen derde deel, De Farao (dat zich in Egypte afspeelt), weer een meevaller is. |
|
> DAVID STEENHUYSE — juni 2009 |