Wat de aangesloten tekenaars, scenaristen, inkters en inkleurders van de Vlaamse Onafhankelijke Stripgilde doorgaans voor de organisatie of voor elkaar betekenen, is ons niet altijd duidelijk. Tastbare resultaten zien we daar zelden van. Maar als ze de krachten bundelen, zoals nu het geval is, dan letten we extra op. In samenwerking met de Erfgoedcel Brussel kwam het tot dit album met kortverhalen over Brusselse stadslegenden zoals de achtergrond van Manneken Pis.

29 Vlaamse auteurs, zowel anciens als nieuwkomers, jong als oud, bekend als onbekend, smeedden verbonden om minstens aan één kortverhaal mee te werken. Zo'n samenraapsel is zoals te verwachten viel afwisselend en gevarieerd te noemen, in negatieve en positieve zin. Er zijn auteurs die verrassen, die tegenvallen of die bevestigen wat ze waard zijn. Onze kritiek concentreren we vooral op het vlak van de scenario's. De aanpak per verhaal leunt namelijk dicht aan bij de gedateerde Oom Wim-verhalen uit het weekblad Robbedoes. In Brussel in Beeldekes vertrelt een ouwe Brusselaar in een kroeg telkens een van de verhalen. Enkel Merho vond het een overbodige figuur om 'm door tekenaar Jan Bosschaert te laten tekenen. De beslissing komt de kolder in het verhaal ten goede daar waar de uitsmijter van de verteller in andere verhalen ronduit flauw is. Zijn karakter (de ene keer maatschappijkritisch, de andere keer onnozel of betweterig) is niet consistent. Laten we het erop houden dat het personage een gemakkelijkheidsoplossing is om op slechts twee tot enkele pagina's een heel verhaal te kunnen presenteren binnen de context van de stadslegenden. En die verhalen vallen meestal wel mee.

Onze complimenten tot slot zijn er beslist voor de tekenaars. Hoe verscheiden in tekenstijl ook, er zijn quasi geen uitzonderingen die ondermaats presteren. Als dit een staalkaartje is van het 'andere' Vlaanderen, dat minder aan bod komt in gazetten en bij de verdeling van subsidies, dan toont het toch maar mooi aan hoe bekwaam de participerende auteurs wel zijn als ze hun kans krijgen. Ook al moeten ze die kansen vaak zelf creëren.