Bibliografie van Roelof Wijtsma
• De Ontvoering van Philips Willem
• Doolhof van Eeden
• Getekend
• Ivo en de Vikingszoon
• Roel Dijkstra
ARIN EN HET VOLK VAN DE HUNEBEDBOUWERS 1-2-3-4
1. De Gebroken Beker - 2. De Huilende Steen - 3. De Valse Profeet - 4. De Heerser van Hunsow


Roelof Wijtsma + Frans Le Roux • Edu'Actief
48 p. (SC)
Nederlandse topreeks

In 2007 bespraken we het album Malorix van Bert Bus dat er elf jaar over heeft gedaan om ook in Vlaanderen gedistribueerd te geraken. Wij zijn heus niet van kwaaie wil door bepaalde strips niet te vermelden als nieuw verschenen op onze website, maar we reizen ook niet door heel Vlaanderen en Nederland om op elk stripfestival of bij elke gelegenheidsuitgever paletten met strips op te kopen zodat ze verspreid raken bij alle deelnemende winkels. Recent, met het verschijnen van deel 4, stak ook de Nederlandse stripreeks Arin en de Hunebedbouwers de grens over. Deel 1 dateert van 2006. En 't is zeker een reeks die het verdiend ontdekt te worden. De aanprijzende omschrijving "Een spannende historische reeks voor jong en oud" klopt hier helemaal.

Arin is een door de woeste Tôh-stam ontvoerde jongen die door de goedmoedige Gottars wordt opgenomen. Zij zijn het volk van de hunebedbewoners. We hebben het nu over een tijdperk van vijfduizend jaar geleden met Noord-Europa als locatie. In het heden probeert een gedreven professor-archeoloog met behulp van twee verstandiger assistenten hun geschiedenis te reconstrueren. Met zijn bevindingen en veronderstellingen slaat hij zowat steeds de bal mis. Het is niet makkelijk om zelfs met archeologische vondsten de geschiedenis te verklaren, zo blijkt. Maar hoofdzakelijk worden dus de avonturen verteld van Arin, stamhoofd Thegan, diens knappe en schrandere dochter Ann (een pottenbakster) en zoon, de simpele Brüh, en het dappere weeskind Yorrik. Samen of soms alleen nemen ze het op tegen vijandige dieren, stammen, sektes, tirannie en natuurelementen. Scenarist Frans Le Roux etaleert ten volle zijn talent om meeslepende en geloofwaardige verhalen te verzinnen. Van een educatieve insteek is niet veel te bemerken. Maar misschien hebben we wel meer geleerd dan we beseffen na de lezing van deze reeks die we bij deze nogmaals aanbevelen.

Na deel 1 veranderde Roelof Wijtsma van grafisch register. Daar waar hij in De Gebroken Beker nog koos voor een sombere rechtstreekse inkleuring, zijn de volgende delen klassieker en toegankelijker getekend en ingekleurd. En nog steeds krijg je waar voor je geld. We hopen je met deze bespreking overhaald te hebben om deze reeks een kans te geven of je winkelier tot een bestelling aan te sporen, mocht hij Arin nog niet in huis hebben gehaald. Dan krijgt de reeks misschien nog ooit de status die het verdient, die van een Nederlandse topreeks.

> DAVID STEENHUYSE — mei 2009