Welkom in klein Amerika, in een typische voorstad waar achter de ramen van uiterlijke schijn drama's afspelen die brave huisvaders liever verborgen houden. In opeenvolgende en in elkaar verstrengelde verhalen met telkens een ander hoofdpersonage duiken we in de lijdzame, doelloze wereld van geperverteerden, onmachtigen, bruten, gefrustreerden en zieken. Het geluk is veraf in dit Amerika van de seksuele verdrukking waarin seks een middel of een wapen is. Tijdens de lezing van De Vliegenkoning zal je merken dat alle personages vroeg of laat met elkaar te maken hebben. Er is de lankmoedige huisvader, de sexy serveerster, de wrede bowlingkampioen, de jongen met het Halloween-vliegenkopmasker en de rest van het kransje buitengewone, alledaagse personages.

Mezzo en Pirus kennen we nog van de gangsterone-shots Mickey Mickey en Twee Killers bij dezelfde uitgeverij. Ook in kleur komt de naar Charles Burns refererende penseeltekenstijl stevig over. Het zwart primeert, evenals de frontaalzichten. De personages vertellen hun getuigenissen over de oorzaken en gevolgen rechtstreeks aan jou in een strakke beeldvoering van bijna steevast negen gelijke prenten per pagina. Eenvoud met een verontrustend zwart randje.

Sherpa viert dit jaar haar twintigste verjaardag met een boeiend jaarprogramma. Deze eerste worp in 2009 belooft het allerbeste voor de komende maanden waarin ook deel 2 van de trilogie De Vliegenkoning gepland staat.